De digitale dimensie der dingen

[[image:digitaldimension.jpg::right:1]]Uit nieuw onderzoek blijkt dat kinderen die veel tijd online doorbrengen daar ook veel voordeel van hebben als het gaat om de ontwikkeling van hun kennis, vaardigheden en zelfvertrouwen. Dat verbaast me niks en deed me ook zelf nog eens realiseren hoe internet – en in het bijzonder ook het bloggen – ook mijn leven een stuk rijker heeft gemaakt. Over de digitale dimensie en hoe dingen tegenwoordig toch echt anders in elkaar grijpen.

Kinderen, zelfs op een zeer jonge leeftijd, brengen steeds meer tijd online door. Uit een recent rapport van Mediamark Research blijkt dat meer dan de helft van een groep onderzochte Amerikaanse kinderen (in de leeftijd van 6 tot 11 jaar) op zijn minst elke maand wat tijd online besteedde, en veel van hen zelfs elke dag (!) online zijn. Ouders en onderwijzers hebben in het verleden herhaaldelijk hun zorg geuit dat dit hoge online gebruik wel eens schadelijk voor de ontwikkeling van het kind zou kunnen zijn.

Maar uit nieuw onderzoek van de American Association for the Advancement of Science (AAAS), uitgevoerd door Professor Henry Jenkins van MIT (Massachusetts institute of technology) en het New Media Literacies project, dat de jonge online gebruikers juist de vaardigheden, de kennis en het zelfvertrouwen ontwikkelen dat zij nodig hebben moeten in de wereld rond hen heen.

[[image:intenet-children.jpg::center:0]]

Verwijzend naar het bedreven gebruik van allerlei digitale mogelijkheden, zoals instant messaging, Myspace.com & soortgelijke sociale netwerken, gratis online acties, ‘zines’, ‘mashups’, Wikipedia en natuurlijk online games, stelt Professor Jenkins dat “Sociale connectiviteit, creativiteit en leren juist volop plaatsvindt door deze verschillende medium-gerelateerde ervaringen.” Als hij gelijk heeft, dan is surfen dus toch geen stom tijdverdrijf.

Integendeel, als je de nieuwe media vergelijkt met de oude, dan zie je een groot verschil tussen een passieve mediaconsumptie (hoofdzakelijk lui voor de tv op de bank liggen) en het meer interactieve gedrag in de de digitale cultuur. waar er “vrij lage drempels zijn voor artistieke expressie en sociale betrokkenheid en waar veel support is voor het creëren en het delen en waar deelnemers het gevoel hebben dat hun bijdrage er toe doet.”

[[image:mit1.jpg::center:1]]

Professor Jenkins gaat nog verder en stelt dat “dit wellicht de basis is voor een nieuw soort ‘geletterdheid’ waarbij het mogelijk is geworden om op een veel grotere schaal dan voorheen met communities samen te werken en kennis te delen. Momenteel leiden scholen nog vooral op tot individuen die zelfstandig problemen kunnen oplossen. Maar als leerlingen met werk in aanraking komen, wordt meer en meer van hun gevraagd om juist in teams te werken, waarbij een beroep wordt gedaan op een ruimtere verzameling van kwaliteiten en hun vermogen om al samenwerkend problemen op te lossen.”

Tot zover dit bericht dat ik vandaag tegenkwam op eMarketer (zie ook Communities Dominate Brands). Online zijn is voor kinderen en jongeren niet alleen fun, het zou wel eens van cruciaal belang kunnen zijn voor hun ontwikkeling in deze 21e eeuw. Net zoals we eerder zagen dat de online mogelijkheden ouderen kunnen helpen om een sociaal isolement te voorkomen. Of nog breder: hoe mensen die ‘digitaal de weg kennen’ in veel minder tijd een veel grotere netwerk van relaties en contacten kunnen opbouwen en veel sneller en gemakkelijker zaken voor elkaar krijgen.

Ik maak dat ook zelf nog steeds elke dag aan den lijve mee. Ik denk wel eens hoeveel succesvolle projecten had ik zonder deze digitale dimensie in dezelfde periode voor elkaar kunnen krijgen? Misschien nog niet eens de helft. En op welke manier had ik anders zo snel zo veel gelijkgezinde mensen, verwante geesten, leren kennen? Ik zou niet weten hoe ik anders ooit meer dan 1.000 adressen in mijn adressenboek had kunnen krijgen. Leuke contacten, fijne mensen, sociaal bewogen waarvan sommige  inmiddels zijn uitgegroeid tot echte vrienden. Ook handige contacten, mensen in ‘het wereldje’ en op relevante posities die als het nodig is wat kunnen betekenen (en andersom jij voor hun). Maar bovenal ook mooie contacten, bevlogen types, gedreven en gepassioneerd.

In de afgelopen twee jaar heb ik als blogger de wereld heel anders leren kennen en ben ik ook in een heel andere wereld verzeild geraakt. Het was geen vooropgezet plan, geen bewuste keuze, geen weloverwogen strategie. Het overkwam me en ik werd meegezogen in een soort sociale stroomversnelling. Dat heeft me zowel in mijn persoonlijke als in mijn zakelijke leven ongelooflijk veel geholpen en opgeleverd. Ik heb er nieuwe vrienden leren kennen, mensen waarmee je lief en leed kunt delen. Mensen ook die als je omhoog zit voor je klaar staan, met raad en daad. Maar ik heb ook toegang gekregen tot allerlei zakelijke netwerken, tot bureau’s, uitgevers, media, bedrijven, organisaties, instellingen, jury’s en ga zo maar door.

Ze zeggen wel eens dat je meer tijd doorbrengt met je collega’s op je werk dan met je naaste familie. In het digitale tijdperk is daar een nieuwe sociale groep bijgekomen. Een groep peers, een soort mix van collega’s, vrienden, gelijkgezinden en maatjes. Het zijn mensen waarmee je op een golflengte zit, waarmee je kunt lezen en schrijven. Mensen die je op elk moment van de dag om advies kunt vragen en mensen die een helpende hand toesteken als je daar even behoefte aan hebt. Maar ook mensen waarmee je ideeën deelt, plannen maakt en dromen najaagt.Zeg maar Mijn Wereld, Mijn Community.

Wat mij betreft kan er niet genoeg onderzoek plaatsvinden waarin duidelijk wordt gemaakt dat de wereld vandaag de dag echt anders in elkaar zit. Ik zie in het dagelijkse leven (hoezo: dagelijks…?) nog veel mensen die dit licht nog niet hebben gezien. Internet verandert de wereld en de wereld verandert internet. Ik zie het aan mijn kinderen en ik ervaar het zelf, dag in dag uit. Ik heb echt geen idee waar het me allemaal brengt, maar ik voel me er goed bij en ik zou niet meer zonder kunnen.

En dan nog even dit…

[[image:verhuizing.jpg::right:1]]Over dat dagelijkse leven gesproken: ik zit zelf midden in een persoonlijke verhuizing (de eerste van twee in korte tijd). En ook op kantoor ga ik verkassen. Dat betekent dat ik hier in de komende twee weken misschien wat minder (uitgebreid) aanwezig zal zijn. Maar zoals bekend staat Frankwatching ook open voor anderen. Dus als je voor eens een keer jouw kijk op het digitale tijdperk hier kwijt wil: je bent van harte welkom!