YouTube, het open podium

[[image:googleyoutube_copy1.jpg::right:1]]Joost Steins Bisschop, internet visionair, is vandaag in zijn tweewekelijkse column in Het Financieele Dagblad weer helemaal op dreef. Is de overname van YouTube door Google een gouden zet of hebben we te maken met een nieuwe dot.com bubble? "YouTube is massa, the place to be. Massa is podium. En podium trekt massa aan." Joost Steins Bisschop over de miljardendeal en het gelijk van Google.

Door Joost Steins Bisschop

[[image:googleyt.jpg::right:0]]Oude tijden herleven. Google betaalde vorige week euro 1,3 mrd voor het verliesmakende YouTube. YouTube is een site waar iedereen korte filmpjes (bij voorkeur een paar minuten) kan plaatsen die vervolgens door iedereen bekeken kunnen worden. Een advertentiebord vol met filmpjes, met 35 miljoen gebruikers die dagelijks 100 miljoen keer naar een filmpje kijken.

Doordat er mensen langskomen en ook sterretjes kunnen geven aan een filmpje kun je ranglijsten maken. Meest bekeken. Best beoordeeld. Mijn favorieten. Het volk is nu eenmaal gek op ranglijsten, soms maakt het niet eens uit wát er beoordeeld wordt, als er maar een lijstje gemaakt kan worden. De slechtste politicus van het jaar, de Nederlander van de Eeuw, Idols, het maakt niet uit.

Onvergelijkbaarheid is niet een motief om niet te vergelijken.

Is de miljardenwaardering uit het lood? Is Google de ezel die zich stoot? Er zijn heel serieuze en gerespecteerde analisten die het heel goed kunnen begrijpen. Nu probeer ík het nog te begrijpen. Maar ik kom er wel, dankzij de gewone wereld.

[[image:alleman.jpg::right:1]]YouTube is 'mensen kijken'. Bert Haanstra met zijn Alleman was een populaire film, omdat we naar onze soortgenoten in hun meest ongegeneerde verschijningsvorm mochten kijken. Iedereen is een amateur-Haanstra geworden, en we hoeven niet meer naar de bioscoop. YouTube is op een terras zitten, zien en gezien worden. Het is mensen kijken in hun dagelijkse kwetsbare naaktheid. Zingend in de badkamer, voorlezend uit het dagboek, lachend in een wiegje.

YouTube is schandaaltjes, roddel en achterklap. Albert Verlinde, Shownieuws, maar ook Marcel van Dam met zijn ploffende Exota-fles. Dell-computers met hun exploderende accu's, je vindt het op YouTube. Ook wat er gebeurt als je een Mentos-snoepje in een fles Diet Coke gooit. Het wordt een spectaculaire fontein, en we willen het blijkbaar zien.

YouTube is Koninginnedag, straattheater, rommelmarkt en open podium tegelijk. Het gaat niet om het geld – kijken op YouTube is gratis, filmpjes opsturen ook – het gaat om de nieuwsgierigheid, de allegaartjes, het podium voor je dichtgegroeide zolder; op die zolder kunnen ook verborgen talenten of nooit uitgesproken meningen liggen. Opeens is er een deken op een straat waar je alles kwijt kunt.

YouTube is een veilige speaker's corner. Er zijn aangrijpende verhalen te vinden, van tienermeisjes tot procuratiehouders.

[[image:broadcast.jpg::right:0]]YouTube is 'wisdom of crowds', door de lijstjes waar iedereen aan kan meedoen. Het kijken naar de 'most popular' video's is een veilige gedachte, een excuus voor je tijdverdrijf, je leert de smaak van de massa kennen. De AKO-top-10, alleen dan eerlijk tot stand gekomen. En met een hogere omloopsnelheid; iedere minuut komen er filmpjes bij, dat is het motief om meerdere malen per dag te gaan kijken.

YouTube is massa, the place to be. Massa is podium. En podium trekt massa aan.

Google kocht massa, net zoals Google zelf massa is. Google heeft het geprobeerd met video.google, maar YouTube won. Dat geeft Google nu ruiterlijk toe. Het kost een lieve cent, maar het is eerlijk.

Moge YouTube ongerept blijven. Wat ook voor de bloggers gold, geldt nu voor YouTube: het is mooi zolang het van het volk is, en zodra vermomde lobbyisten naar binnen schuifelen verliest het zijn charme.

[[image:joost2.jpg::right:0]]Joost Steins Bisschop is ondernemer en filosoof. Hij is betrokken bij meerdere ondernemingen (onder meer partner bij Jungle Rating) en schrijft tweewekelijks een column voor Het Financieele Dagblad. Zie ook Het nieuwe uitgeven en Anna Loog. Deze column is met toestemming van de auteur hier gepubliceerd.