De lezer wordt weer gewoon mens

Ooit leken artikelen op het web als twee druppels water op artikelen in print. Maar in de loop van de tijd hebben we geleerd dat schrijven voor het web anders is dan schrijven voor print. Of het nou gaat om de opbouw van een verhaal, de opmaak van de tekst of de samenstelling van een titel. Online gedraagt zich echt anders dan print. 

Waar artikel formats in print redelijk zijn uitgekristalliseerd, daar zie je dat online zich in een hoog tempo blijft doorontwikkelen. De lezer raakt steeds meer gewend aan de mogelijkheden van het nieuwe web en steeds grotere groepen online lezers verwachten vandaag de dag van een artikel meer dan voorheen.

De online lezer wil niet alleen tekst maar wil ook visueel op zijn wenken worden bediend. Dus foto’s, graphics of andere visuals. Tegenwoordig heb je zelfs al klikbare PowerPoint presentaties die volledig geïntegreerd zijn in een verhaal. De lezer is ook steeds vaker op zoek naar bewegend beeld. Video is in, of het nou gaat om instructie, infotainment of gewoon entertainment of nieuws. Video is immers gewoon onderdeel van het verhaal en de lezer wil dat ook graag letterlijk zo terugzien. In het YouTube tijdperk zit hij of zij niet echt meer te wachten op allerlei pop-ups, opstartende applicaties en andere toeters en bellen.

Maar een artikel is ook is ook een uitnodiging om terug te praten. Online wel te verstaan. Dus in de vorm van reageermogelijkheden zoals commentaren, een forum of mogelijkheden om te chatten. Een goed artikel nodigt uit tot interactie, tot dialoog en participatie. De auteur schrijft deel 1 van het verhaal, zijn (of haar) lezers schrijven deel 2.

Een artikel is ook een soort hangplek waar je gelijkgezinden tegenkomt. Mensen van vlees en bloed die gelijksoortige interesses hebben en waarmee je – net als in het normale leven – soms graag een gesprek wil aanknopen. Je wil als lezer liefst ook nog zien dat ze die anderen er ook zijn en soms je wil ze zelfs ontmoeten.Een bijzonder begrip trouwens, ‘het normale leven’. Internet maakt immers juist steeds meer deel uit van dat normale leven. Net zoals trouwens het begrip ‘lezer’ door al deze ontwikkelingen steeds meer aan kracht lijkt in te boeten. De lezer is immers tegelijk ook kijker, luisteraar, auteur, producent, creator.

De lezer als gebruiker van allerlei vormen van content: tekst, beeld, video, als informatieconsument. Maar diezelfde lezer vervult in toenemende mate ook een rol als informatieproducent. Hoe gaan we zo’n persoon eigenlijk noemen? Of wordt de lezer op internet weer gewoon een mens? Dat klinkt wat mij betreft in elk geval heel veelbelovend.

Jazeker: offline en online groeien steeds verder naar elkaar toe. Behalve op de gemiddelde corporate website natuurlijk. Want die is nog zo print…

Deze column is eveneens gepubliceerd op de site van communicatiebureau JCM Context.