De toekomst van informatie is gedistribueerd

0

Voor een tijd terug schreef ik op Frankwatching het artikel “De blogwereld stort in elkaar”. Een artikel waarin fel gediscussieerd werd over het feit of blogs nu wel of niet dood zijn. Een van de punten die ik in mijn artikel aanhaalde was dat de conversatie zich van weblogs naar andere mediakanalen – zoals sociale netwerken en microblogs – verplaatste. Maar wat is de concrete betekenis van deze trend? Wat is de invloed van deze explosie aan mediakanalen op bestaande media zoals op weekbladen, kranten, blogs etcetera? Vanuit dit oogpunt hou ik al een tijdlang de berichtgeving op het web in de gaten en probeer ik hier mijn gedachten over te vormen.

20 oktober 2008, Twitter, Flickr, Facebook Make Blogs Look So 2004, “Writing a weblog today isn’t the bright idea it was four years ago. The blogosphere, once a freshwater oasis of folksy self-expression and clever thought, has been flooded by a tsunami of paid bilge. Cut-rate journalists and underground marketing campaigns now drown out the authentic voices of amateur wordsmiths. It’s almost impossible to get noticed, except by hecklers. And why bother? The time it takes to craft sharp, witty blog prose is better spent expressing yourself on Flickr, Facebook, or Twitter.

22 oktober 2008 – I’ve Seen the Future of News, It’s the Newsfeed, “The newsfeed metaphor synergizes commentary, activity, relevance and timleiness and that’s why it’s the beginning of a new era in news.

23 oktober 2008 – Upgrading our RSS feeds, “Today guardian.co.uk rolled out a major upgrade to the RSS feeds. Our feeds now contain the full content of each article so that you can take guardian.co.uk with you wherever you prefer to get your news.”

De krant The Guardian kondigt hiermee aan dat ze voortaan al haar nieuwsitems in haar RSS feed zal opnemen. Volgens het weblog van Google Reader is The Guardian hiermee de eerste grote krant die al haar content op deze manier verspreidt. Volgens Marie-Jose Klaver betekent dit: “Het full text aanbieden van artikelen betekent dat lezers niet hoeven door te klikken naar de site van de krant om een artikel te lezen.”

27 oktober 2008, In Memoriam – Blogs (1993-2008?) , “Despite my fondness for the printed word, my Google Reader feeds keep me more than busy online”.

In dit artikel op het Wikinomics weblog laat auteur Patrick Harnett overigens weten dat hij het niet eens is met het eerder genoemde artikel op Wired. Blogs zijn volgens hem niet dood. Altijd zullen er mensen zijn die naar het keyboard grijpen om een lang artikel aan het internet toe te vertrouwen.

Op vrijdag 24 oktober was ik aanwezig op het Blog08 event. Een van de eerste sprekers, Pete Cashmore van het weblog Mashable, trok mijn aandacht met zijn opmerking: “Blogs will become more distributed over more media channels.” Vervolgens vertelde hij hoe Mashable probeert gebruik te maken van diverse mediakanalen, zoals Twitter, Digg, StumbleUpon, om de aandacht te vestigen op hun content. Via deze kanalen probeert hij nieuwe bezoekers naar zijn site te trekken.

En dit is volgens mij een waarheid als een koe. Websites kunnen niet langer volstaan met het idee dat het publiceren van een nieuwsbericht een lading aan bezoekers naar hun site toe zal trekken. Content is nog steeds King, maar het is slechts de basis om succes te boeken. Veel belangrijker is het om na te gaan waar discussies over jouw nieuwsberichten plaats vinden. Is het in sociale netwerken zoals Hyves of in microblogs zoals Twitter of Friendfeed. Websites moeten discussies actief volgen en daar waar mogelijk de discussie aangaan. Probeer vervolgens de discussie naar de eigen site toe te trekken.

Informatie wil vrij zijn. Het aanbieden van informatie aan een beperkte groep – via een registratiesysteem – of het gedeeltelijk aanbieden van informatie – door een gedeelte van de totale dataset in de RSS feed op te nemen – zal op de lange termijn niet lonen. De toekomst van informatie is gedistribueerd.
Al in 2005 stond de journalist Daniel Akst al eens stil bij bovenstaand fenomeen in zijn artikel “Unbundles of Joy” voor de New York Times. Hij heeft het over “in what may be called the unbundled age”. Als voorbeeld draagt hij Apple met haar iTunes aan. Op deze manier werd ervoor gezorgd dat niet het album maar het nummer centraal komt te staan. Het album werd dus ontbundeld in op zichzelf staande songs.

Met de introductie van de iPod en de iPhone werd nog een stapje verder gegaan. Adam Richardson noemt dit op 17 juni 2006 op zijn weblogThe System is the Product… For a product to feel harmonious with the user, the system that surrounds it must be harmonious. No product is outside of a system, though not all products are systems.” Rondom een item wordt dus een compleet nieuw ecosystem gerealiseerd. Iets wat natuurlijk ook kan voor een op zichzelf staan artikel.

Nabrander: Na het opleveren van mijn artikel aan Frankwatching – gisteravond – publiceerde Jeff Jarvis later die avond het artikel Feed Me, “Why should we put all our content out there on a feed without getting people to come to our pages and see all our ads? A few answers. First, many people won’t click through. Take ‘em when you got ‘em. Second, think distributed; that’s my first WWGD? rule for news organizations. You have to go to where the people are. RSS is home delivery 2.0. Third, the feeds will have ads and though there’ll be fewer of them, the potential for more audience reading more stories is great.

De vraag is natuurlijk wat deze ontwikkeling voor gevolgen heeft voor de conversie? Mijn persoonlijke mening is dat op deze manier een artikel door meer mensen gelezen wordt en dus de conversie verhoogt. Wat denk jij?

Update 29 oktober 2008 12:50. Ik zie zojuist dat Matt McAllister – Head of Guardian Developer Network at Guardian Media Group – heeft gereageerd. Matt houdt ook een persoonlijk weblog bij. Hierop staat ook nog een interessante gedachte die ik nog niet gelezen had: “What starts to become clear when you look at these kinds of services is that media organizations should improve how they facilitate information flow. This is actually what journalism has always been all about, releasing important information to people in a useful way. The media businesses that figure out how to make information flow more fluidly across the entire Internet are going to win over time.