Filter
Employee Experience Trends 2009 : Het Merk “IK” oftewel kan ik geld verdienen met mijzelf zijn?
In de afgelopen weken heb ik al twee mogelijke trends voor 2009 beschreven: Crowds & Communities en Mobiel internet. De derde trend die door lezers is voorgesteld is, wat ik maar even heb genoemd, het Merk “IK”. De vorige twee trends waren goed te snappen, iedereen die een beetje oplet heeft wel eens iets gehoord of gelezen over communities en mobiel internet (en voor diegene die dat laatste niet kennen: het is internet maar dan op/via je mobiel). Maar wat bedoel ik nu met het merk “IK”? Tijd om daar eens helderheid over te verschaffen.
Mijn “Merk” op internet
Het “Merk Ik” gaat over jouw profiel op internet. Aan de ene kant is daar het profiel wat je aanmaakt op sites zoals Hyves, LinkedIn, Facebook, MSN en zo voort. Iedereen kan op Hyves zien dat ‘hotdudepimpmeister’ hele vet coole dingen doet. Vervelender is het voor ‘hotdudepimpmeister’ dat ook zijn toekomstige werkgever dat kan zien of, in het geval dat hij of zij iets geks of illegaals doet, de rest van de wereld inclusief politie en justitie en journalisten. Dan blijkt het profiel toch niet zo leuk te zijn en begint een (redelijk nutteloze) poging om de reputatie te redden.
Er is namelijk niet alleen wat je zelf schrijft, maar ook het onbewuste profiel wat ontstaat door wat je doet of wat mensen over je schrijven. Wanneer ik mijzelf google, komt daar een divers profiel naar voren, ik schrijf voor Frankwatching, MT.NL, ben meesterkok in het Apollo in Amsterdam, werk bij Logica Management Consulting en ben lid van Zeevisclub “Bij nacht en ontij”. Slechts een gedeelte is waar, de rest van Rob Blaauboer (chef) en Rob Blaauboer (visser).
Daar valt ook weinig aan te doen. Er zijn nu eenmaal meer hondjes die fikkie heten (of Rob in dit geval).
Wat geef ik vrij aan informatie?
Om je eigen merk te bewaken, moet je oppassen met de informatie die je vrijgeeft. Mijn publieke LinkedIn profiel laat een gedeeltelijk profiel zien, wel een foto maar geen details over mijn werk en zo. LinkedIn beveelt wel aan dat ik zoveel mogelijk informatie vrijgeeft.
De drijfveren van LinkedIn zijn duidelijk, des te meer informatie beschikbaar is, des te waardevoller is LinkedIn en des te meer geld wordt verdiend. Maar ik zit helemaal niet te wachten om al mijn informatie op straat te gooien. Ik wil de informatie die op het internet over mij staat zoveel mogelijk managen.
Mijn foto’s zijn mijn foto’s op Picasa Webalbums en het gaat niemand aan dat ik in Central Park een hardloopwedstrijd heb gelopen (tenzij ik dat zelf vrijgeef). Hardloopuitslagen van mij zijn trouwens wel voldoende op het internet te vinden.
Ik ben te vinden op het internet dus ik besta
Te weinig informatie over jezelf op internet is ook weer niet goed. Voor management consultants is een goed netwerk en publicaties (academisch, in vaktijdschriften en op blogs) een must en wij kijken bij sollicitanten ook of de persoon op zijn of haar vakgebied een en ander heeft gepubliceerd.
Wie is er geïnteresseerd in mijn merk?
Ik ben geen BN-er, filmster of soapster, dus in het algemeen zullen mensen niet spontaan gaan zoeken naar Rob Blaauboer (collega’s, vrienden en potentiële werkgevers daargelaten). Ook heb ik geen gekke dingen gedaan (in strafrechtelijke zin), ben ik niet de geheime minnaar van welke BN-er dan ook.
Bedrijven zijn wel geïnteresseerd in mijn merk. Ik noemde al de potentiële werkgevers die je bijvoorbeeld benaderen via LinkedIn, maar ook bijvoorbeeld mijn bank zou best meer van mij willen weten.
Eigenlijk willen alle bedrijven wel meer van je weten, bijvoorbeeld e-mail adressen, adresgegevens en zo, maar ook inkomen, gezinssamenstelling en zo voort. Regelmatig krijg ik uitnodigingen om mee te doen aan enquêtes. Deze week was er een van eRewards over autos. Ze brengen het mooi :
Als lid van het e-Rewards Automotive Panel behoort u tot een speciale groep personen, die worden verzocht om hun mening te geven over voertuigdesign en -functionaliteit en feedback over reclamecampagnes en -promoties voor auto’s.
Wat een onzin! Mening geven over voertuig design??? Het gaat natuurlijk over welke auto’s wij hebben en wanneer deze vervangen gaan worden. Alle vragen gingen ook daar over. Opvallend was de opmerking dat als ik ‘onzin’ zou invullen ik de punten niet zo krijgen. Blijkbaar is mijn informatie geld waard. Maar kan ik er ook geld mee verdienen?
Nou wil het feit dat ik inderdaad een nieuwe auto moet hebben dus ben ik best geïnteresseerd in een goede aanbieding. Maar niet iedere auto vind ik even interessant c.q. past bij mijn merk.
Delen of niet delen?
Wanneer ga ik informatie delen met derde partijen? Het hangt natuurlijk af van de informatie. Als ik mijn cv op Monsterboard zet, deel ik mijn informatie met als doel een nieuwe baan of kijken of ik goed in de markt lig. Kan ik tegen Monsterboard zeggen: Ik wil best mijn cv plaatsen maar dat gaat je geld kosten? Tenslotte gaan zij geld verdienen met mijn cv. Veel IT bedrijven geven een bonus voor het aanbrengen van een nieuwe collega. Het bedrag hiervoor ligt ergens in de buurt van de 1.500 euro, het verschilt per bedrijf.
In het geval van eRewards kreeg ik 150 punten voor het delen van mijn voorkeur voor auto’s uit Zuid-Duitsland. Mijn totaal staat nu op 1.000 punten, wat ongeveer 1/10 is van een retourtje Londen.
De laatste tijd krijg ik veel van dit soort enquête mailtjes. De Nationale Lifestyle Enquête is er ook zo een. Met als lokkertje een gratis reis naar een Europese stad of een sauna arrangement wordt eigenlijk gewoon een omnibus onderzoek gedaan. Verschillende soorten vragen krijg ik te zien, of ik een cursus wil volgen, wat voor auto ik zoek, ik mij zorgen maak over mijn pensioen, of ik een lijfrente heb die vrijkomt, of ik een abonnement op ECI wil hebben en zo voort.
Ieder bedrijf wil informatie over mij hebben en betaalt daar bij diverse enquêtebureaus goed geld voor. Ook zoekopdrachten zijn geld waard. Als ik op Google zoek op hypotheken vliegen de advertenties van banken en andere geldverstrekkers mij om de oren. Advertenties waar trouwens behoorlijk voor betaald wordt vanwege de waarde van een goede lead.
Laten we het eens omdraaien!
We zijn er net achter gekomen dat datgene wat ik wil of moet kopen geld waard is. Geld dat op dit moment verdiend wordt door enquêtebureaus die mijn data verkopen aan adverteerders (en beste adverteerders …. mijn belegd vermogen is niet 500.000 euro of meer en ik rijd ik geen M Klasse Mercedes uit 2007).
Ik ben en ik wil
Waarom zou ik met mijn merk, gewoonten en behoeften geen geld kunnen verdienen? Ik geef maak een profiel aan met mijn “Merk” en waar ik op dit moment of in de nabije toekomst behoefte aan heb (nieuwe auto in 2009 en een dakkapel) en bedrijven kunnen tegen betaling in contact met mij komen.
Natuurlijk is niet alles even veel waard. Een abonnement op ECI is wat anders dan een Hypotheek, nieuwe auto of grote verbouwing. En de beloning is dan ook afhankelijk van de waarde van de transactie.
Er lijkt me best een mooi business model hierin te zitten, een bedrijf dat de diverse profielen verzamelt en bedrijven de mogelijkheid geeft gekwalificeerde prospects te zoeken. Voor het recht mij te benaderen betaalt de ‘adverteerder’ geld, de hoogte ervan is afhankelijk van mijn profiel en hoe vaak er via het systeem een transactie tot stand is gekomen (want dat geeft aan hoe serieus ik ben).
Zwarte bril
Met de zwarte bril op ziet het er allemaal anders uit. Alleen een klein groepje überhippe post dot.com marketing jongens en meisjes denken in termen van hun eigen merk. De overgrote rest van Nederland (zeg maar de niet marketeers en consultants) kan het absoluut niet schelen hoe hun merk er uitziet, sterker nog weten niet eens dat ze een “merk” zijn.
Jongeren zijn zich wel bewust van hun profiel op Hyves maar met name om er bij te horen. Door schade en schande worden ze wijzer dat je niet alles zonder gevolgen zomaar online moet en kunt zetten. Dan is het even vervelend voor ze en hopen ze dat het daadwerkelijk slechts 15 minuten beroemdheid was.
Ook het “Ik ben en ik wil” idee ziet er door een zwarte bril anders uit. Gekwalificeerde prospects zijn altijd interessant maar alleen voor serieuze producten en diensten, andere gas / electra leverancier, verbouwing, nieuwe baan, auto’s, hypotheken en zo. Niet voor een abonnement op de Donald Duck, een nieuwe krant of een van de andere dingen die veel vaker voorkomen dan de grote aanschaffen.
Impact Mijn Merk
Hoe jij op het internet genoemd wordt is voor een gedeelte slechts door jouzelf te beïnvloeden. Dingen zoals naamgenoten (ik heb er al minimaal 4), artikelen van anderen over jou en bijvoorbeeld reacties van derden op bijvoorbeeld dit artikel maken onderdeel van mijn merk uit. Het wordt wel belangrijker voor een groep mensen (internet savvy, mensen die publiceren op weblogs en fora) om te zorgen dat jouw merk er goed uitkomt.
Geen scheldpartijen op de Telegraaf site dat “de hoge heren in den haag in hun achterkamertjes politiek de koek weer opverdelen en dat de hardwerkende nederlander weer met de lege handen staat” onder eigen naam maar liever een pseudoniem zoals “gelukkig al in het buitenland”.
Geld verdienen met mijn merk
Voor bedrijven zijn goede leads zeer waardevol maar in hoeverre zijn ze bereid te betalen aan de lead zelf? Er is natuurlijk altijd de kans dat ik spontaan met het bedrijf in kwestie contact op neem en bij wijze van spreken de (virtuele) showroom binnen wandel.
Een andere vraag is wat is een lead waard? En wil de consument meedoen aan een systeem waarbij een gedeelte van de ziel en zaligheid wordt blootgelegd? is het de moeite voor de consument om hieraan mee te doen, vanuit het perspectief van beloning, vanuit gemak of vanuit betere deals van bedrijven?
Afsluiting
Laten we hopen dat er een startup komt die het model van “ik ben en ik wil” op de markt gaat brengen… heb nog steeds een nieuwe auto nodig.
Zie ook de eerdere artikelen uit deze serie:
Over de auteur
