Innovatie

10 belminuten

0

Op de gasrekening staat het aantal kilowattuur in decimalen vermeld. De gebruiker krijgt een tarief voor een kilowattuur en betaalt per minuut. Op de drinkwaterrekening staat de prijs per kubieke meter water vermeld, en hoeveel liters werd verbruikt. De gebruiker betaalt per liter.

Advocaten, belastingspecialisten en andere hooggeprijsde uurloners, je kunt van hun tarieven zeggen wat je wilt, maar de factuur die je krijgt wordt als het goed is tot in minuten gespecificeerd. Een advocaat mag dan 400 euro per uur uit de kas vragen, de deugdelijke advocaat zal tien minuten declareren als hij tien minuten voor je werkt. Zo zal het ook gaan met de loodgieter en de garagist. Ze hebben een uurprijs en specificeren hun rekening tot in minuten. De gebruiker krijgt een tarief per uur en betaalt per minuut.

Tot zover de redelijke wereld, op naar de jungle van de telecom. Als je 300 belminuten koopt bij een telecomprovider zou je zeggen dat je voor het gebruik van 300 belminuten betaalt, dus recht hebt op 18000 belseconden. Maar dat is een misvatting.

Sinds eind januari heeft KPN (en ook Hi en Telfort) besloten dat de gesprekken voortaan worden afgerekend per hele minuut. Als je een paar seconden belt – en dat komt meer voor dan je denkt, onmiddellijk ophangen bij het horen van de voicemail is zo’n gesprek- dan krijg je een minuut aan je broek. Als je 61 seconden belt gaat dat ten koste van twee belminuten op je tegoed. En voor je het weet zit je over je ‘bundel’ heen en slingeren de tarieven alle kanten op. Slecht voorbeeld doet slecht volgen, dus ook Vodafone doet sinds 6 september mee aan de onaangekondigde klantenroof.

Wat is het motief om per minuut af te rekenen en niet per seconde? Zelfs een bakker kan tenminste nog in halve broden denken. Dat een bakker geen sneetjes verkoopt begrijpt iedereen. Het zou onredelijk zijn om dat te vragen. Dat een restaurant een probleem heeft met een half opgedronken fles wijn is te begrijpen. Dat een vakantiepark een huisje per week verhuurt, ook al blijf je een paar dagen, het is te snappen. Een brood wordt oud, een wijn verzuurt en vakantiehuizen hebben wisseldagen omdat veel mensen nu eenmaal graag in weken denken.

Maar een beltegoed? Een digitaal construct? Waarom zou dat niet in milliseconden kunnen worden afgerekend? Wat is daar ingewikkeld aan? De hele procedure is volledig geautomatiseerd, van meting tot facturatie. Het motief kan dus niet anders dan een verkapte prijsverhoging zijn.

Het probleem is dat de markt nog steeds in een kramp zit, je wisselt makkelijker van pindakaas dan van je provider. Het komt ook doordat de consument nog steeds trapt in de val van de ‘gratis’ toestellen. Waar de snelle-geld-leners de aandacht krijgen van financiële toezichthouders kunnen de belminutenverkopers ongestoord hun gang blijven gaan door te suggereren dat ze toestellen gratis weg geven in ruil voor langlopende confectieabonnementen die nooit passend zitten. De goed verstopte woekerrente wordt nog eens opgekrikt door gesprekken op hele minuten af te ronden en de gebruiker secondes te ontnemen. De verslaafden zijn versuft en de meesten bellen rustig door.

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.