Filter
Employee Experience Is Google+ een spookstad?
In de laatste week van mei schreef Alexis Madrigal het artikel “How Google Can Beat Facebook Without Google Plus“ voor The Atlantic. In de eerste alinea van het artikel vertelt Madrigal hoe de stad California City ooit een geduchte concurrent van de stad moest Los Angeles moest worden, maar in deze opzet jammelijk faalde, de mensen wilden er simpelweg niet wonen. Ze vertrokken naar andere, meer aantrekkelijke steden. California City is nu veranderd in een spookstad. Slechts op satelietfoto’s vallen nog lijnen van de stad te herkennen, net zoals de beroemde lijnen van Nazca in Peru. California City is een abstracte geoglief, voor eeuwig verankerd in de tijd.
Google+ wordt niet bezocht
In het artikel vergelijkt Madigral het sociale netwerk van Google+ met de spookstad California City. Er ligt een indrukwekkende architectuur, aan alles is gedacht, alleen de mensen blijven weg. Volgens een rapport van onderzoeksbureau Comscore besteden de bezoekers van Google+ gemiddeld slechts 3 minuten per maand aan het sociale netwerk. Facebook daarentegen scoort met 405 minuten beduidend hoger. Ook op Pinterest en Tumblr, met beiden 89 minuten brengen de bezoekers meer tijd door.
Google plaatst het individu in het zoekveld
In een interview met de Wall Street Journal zegt social media guru Brian Solis dat deze tegenvallende cijfers te maken met het feit dat Google niet communiceert wat de meerwaarde van hun product is. Het is voor mensen niet duidelijk wat Google+ aan extra’s levert ten opzichte van Facebook. “Nobody wants another social network right now. […] Google hasn’t communicated what the value of Google+ is.” In een weerwoord stelt Bradley Horowitz, Google vice president van product management, dat Google+ meer is dan alleen maar een nieuw sociaal netwerk: “Google+ acts as an auxiliary to Google services—such as Gmail and YouTube—by adding a “personal” social-networking layer on top of them.”
Larry Page, CEO van Google, zegt in een telefoongesprek met investeerders precies hetzelfde:
“Google+ is about much more than the individual features themselves. It’s also about building a meaningful relationship with users so that we can dramatically improve the services we offer. […] Understanding who people are, what they care about, and the other people that matter to them is crucial if we are to give users what they need, when they need it.”
Het individu komt als het ware in het beroemde zoekveld van Google te staan. Technologie moet de mens gaan helpen in plaats van andersom. Volgens Google denkt haar naaste concurrent Facebook hier totaal anders over. Sterker nog, in een interview met Charlie Rose zegt Larry Page zelfs dat Facebook haar gebruikers gijzelt.
Deze wereld is van jou
Nederlands populairste rapper van dit moment, de in Brabant opgegroeide Gers Pardoel, zingt op zijn succesvolle album “Deze wereld is van jou” het nummer “Spookstad”. De songtekst begint met de volgende woorden: “We leven in een spookstad, alles wat je zoekt is hier, maar niemand die weet van mij, wat ik voel en wat ik allemaal zie.” Google weet echter wel degelijk alles. Google weet wat je voelt, wat je ziet en zelfs wat je denkt. Niet voor niets noemde auteur John Battelle in zijn boek The Search: How Google and Its Rivals Rewrote the Rules of Business and Transformed Our Culture Google een “database van intenties”.
Niet delen, maar begrijpen
Google+ is nu misschien nog een spookstad, maar het platform zelf staat symbool voor een fundamentele tegenstelling in de beoogde rol in het leven van de gebruiker. De missie van Facebook is: “to give people the power to share and make the world more open and connected.” Facebook creërt een ecosystem dat zich afspeelt op het eigen platform. Een eigen wereld waarin alles kan: delen, communiceren, games spelen en muziek luisteren. Wel een wereld, die veel meer een gesloten werkelijkheid is, dan de ervaring die Google biedt. “Facebook is about you sharing with the world. Google Plus is about Google understanding you.”
Google manifesteert zich steeds meer als het naadloze web, dat zich nestelt tussen zowel offline als online, on screen als off screen. Google+ is “de laag die valt over al je webactiviteiten”, maar ook recente projecten en projecten voor de toekomst zoals Google Maps, Goggles, Project Glass en de zelfsturende auto’s zijn representatief voor deze positie. De algoritmes van Google herkennen de wereld om ons heen en leveren contextgevoelige informatie aan het individu zonder zich te beperken tot een centraal platform.
Snelweg of dood spoor?
We kijken wellicht, ingegeven door de sociale norm die momenteel heerst, dan ook verkeerd naar Google+. Het is geen sociaal netwerk en daarom ook geen spookstad. Het is onderdeel van een infrastructuur. Een wegennetwerk, maar dan voor de samensmelting van de digitale en de fysieke wereld. Een wegennetwerk, waar misschien nog niet op alle trajecten even hard wordt gereden, maar wel een netwerk waar bovenstaande technologiëen, mits volwassen genoeg, de massa kunnen bereiken.
Google is allang niet meer het bedrijf dat blauwe links serveert, maar een “visionair” bedrijf dat haar algoritmes inzet om de wereld door onze ogen te zien, te herkennen en haar gebruikers op hun wenken bedient door contextgevoelige en relevante informatie te serveren. Facebook moet dus oppassen dat ze niet op een dood spoor raakt en een zelfde toekomst als Friendster, Myspace of Hyves tegemoet gaat.
Over de auteurs
