Innovatie

Enchanted objects: hoe doodgewone voorwerpen betoverd worden

0

David Rose had het er over, tijdens LeWeb in Parijs, begin december. De onderzoeker van MIT Media Lab sprak over ‘enchanted objects’. Wat zijn enchanted objects? En wat heeft het Internet of Things ermee te maken?

Stel, je hebt een stom ding. Stom in de meest letterlijke zin van het woord. Stom als in doofstom. Bijvoorbeeld een mok, of een paraplu, of een spiegel. Dat zijn stomme gebruiksvoorwerpen. In sprookjes kun je van stomme dingen slimme dingen maken, bijvoorbeeld door er een spreuk op los te laten.

Spiegeltje, spiegeltje, aan de wand

Bekend voorbeeld is het ‘Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is de schoonste van dit land?’. Het spiegeltje blijkt dankzij de spreuk slim te worden. Het spiegeltje is ‘enchanted’, betoverd, verrijkt. Het krijgt een stem, het lijkt op een mening. En gaat spreken. Het moderne ‘spiegeltje spiegeltje aan de wand’ is een spiegel die verbonden is met het internet, waarin gezichts- en spraakherkenningssoftware zit. De spiegel is volgestouwd met slimme software en hardware en is in staat om een antwoord te geven op de vraag wie de schoonste van het land is. Bij voorkeur een wenselijk antwoord. De spiegel is een ‘enchanted object’ geworden. Een betoverde spiegel.

Bright umbrellas leaning against a wooden wallSlimme paraplu

Ander voorbeeld. In de paraplubak bij de deur staat een paraplu. Wij kennen dit als een stomme paraplu. Maar nu is er een lichtje ingebouwd, en een zoemertje. Ook zit er een chip in, die middels bluetooth of wifi is verbonden met met internet, en wel met Buienradar. Natuurlijk ook GPS, zodat de paraplu precies weet waar hij is. En een bewegingsdetector; zodra iemand in de gang op weg is naar buiten gaat de paraplu aan het werk. Hij kijkt op Buienradar, doet een inschatting of het gaat regenen op korte termijn, en als dat het geval is zal hij een signaal afgeven. Een knipperlichtje, een zoemertje, een ‘neem-me-mee’-advies. De eigenaar kan besluiten om op deze uitnodiging in te gaan. De paraplu is een enchanted object geworden.

Het gaat niet om het grote Internet of Things, zo wordt me steeds meer duidelijk. Het gaat om de individuele toepassingen, de mono-functionele uitvindingen.

Internet of Things

We hebben het over de wereld van het Internet of Things, het internet van de dingen, een onderwerp waarover tijdens congressen als LeWeb in Parijs of de Websummit in Dublin (november) veel gesproken werd. Ook een verzamelnaam van iets dat al lang een belofte is. Een eeuwige belofte?

Young pregnant woman sittingHet gaat niet om het grote Internet of Things, zo wordt me steeds meer duidelijk. Het gaat om de individuele toepassingen, de mono-functionele uitvindingen. De slimme paraplu. De pacemaker die verbonden is met je huisarts, een enchanted pacemaker. Het enchanted en wasbare baby-rompertje, dat middels wifi laat weten wat de temperatuur is van de baby, die een afwijking van een regelmatige ademhaling signaleert, die bewegingen bijhoudt, die ouders kan waarschuwen.

Misleidend begrip

Eigenlijk is Internet of Things een misleidend begrip: het gaat helemaal niet om het feit dat heel veel apparaten met het het internet verbonden zijn. Het gaat vooral om bestaande dingen (de paraplu, de romper) die stom waren en nu opeens iets kunnen laten weten, omdat er kennis aan toegevoegd wordt.

Apparaat voor apparaat. Een horloge op mijn pols dat honderd dingen ziet en kan combineren, tijd, hartslag, zuurstof in bloed, snelheid, app-jes lezen, dat is veel te veel. Stap voor stap. Apparaat voor apparaat, en bij voorkeur een oud vertrouwd apparaat dat slimmer wordt.

Het Internet of things komt er alleen maar langs de weg van de geleidelijkheid, en met hulp van de enchanted objects.

Deze column werd eveneens gepubliceerd in Het Financieele Dagblad.

Foto’s met dank aan Fotolia.