Digital storytelling: De kunst van het toevoegen

Storytelling is de oude kunst van het vertellen over gebeurtenissen in woorden, afbeeldingen en geluiden. Digital storytelling is de term die gebruikt wordt wanneer mensen digitale tools gebruiken om hun vertaal te vertellen. Dat doen ze via internet inmiddels volop en video heeft daar een compleet nieuwe dimensie aan toegevoegd.

Het deze maand twee jaar oude YouTube is daarvan natuurlijk het overbekende voorbeeld. De site waar iedereen gratis video’s kan plaatsen, bekijken en delen. Natuurlijk, er staat veel materiaal van professionele uitgevers tussen: muziek, nieuws, commercials en fragmenten van shows. Maar wat mij vooral fascineert is de explosie van (echte) user generated content op dit soort sites. Video’s over gewone dingen, die door gewone mensen zijn gemaakt. Videoclips die het verhaal vertellen van het alledaagse leven. Een leven dat op een steeds grotere schaal op video wordt vastgelegd, levensverhalen die in bewegend beeld een eigen leven gaan leiden.

De openingsdans van een huwelijksfeest die de wereld rondging

Je zou kunnen zeggen dat het huidige tijdsgewricht steeds meer in een digitaal videoformaat aan de geschiedenis wordt toevertrouwd,. Maar niet alleen dat. Het is ook alsof de wereld een groot dorpsplein is geworden, waar YouTube het nieuwe podium is voor de stadsomroeper van weleer. Het verhaal dat vervolgens via mensen weer verder verteld wordt. Vroeger van mond tot mond, tegenwoordig via blogs en andere social networks. Vroeger in de directe fysieke omgeving, tegenwoordig in de veel grotere virtuele omgeving. Een nieuw sociaal netwerk, niet meer beperkt door tijd of plaats. Integendeel, een sociaal netwerk via het web, verder reikend dan alleen het hier en nu en verder dragend dan de vooraf gekende contacten.

In de wereld van het schrijven is ‘de kunst van het weglaten’ nog steeds een belangrijk credo. Mag ik daar nu als nieuw motto ‘de kunst van het toevoegen’ aan toevoegen? Videokunst wel te verstaan. Want meer nog dan een stuk tekst kan video je pakken, een emotie overbrengen, een gevoelige snaar raken of een verhaal helemaal dragen. Videokunst als het hart van digital storytelling.

En de tekstschrijver? Die gaat volgens mij op weg van tekstschrijver naar contenteditor*. Waarbij behalve tekst het (bewegend) beeld een steeds grotere rol gaat spelen. Want we willen immers wel de taal van de doelgroep blijven spreken.

* Mijn verontschuldigingen voor het woord contenteditor, ik kon even geen beter woord bedenken. Het blijft in dit digitale tijdperk soms behelpen met die schrijftaal…

Deze column is eveneens gepubliceerd op de site van communicatiebureau JCM Context.