De klant is koning in de intentie-economie
Mijn agenda, die van mijn vrouw en de schoolkalender waren er alle drie vlot uit. De maand juli was voor ons het meest ideale moment om op zomervakantie te gaan. Via een “intention cast” stelde ik verschillende partijen op de hoogte van onze wensen: “Zuid-Portugal, vliegen vanaf Eindhoven Airport, in de periode van 9 tot en met 23 juli, gezinsauto”.
Diverse online reisbureau’s kwamen direct met een mooi aanbod, maar het was uiteindelijk de virtuele samenwerking tussen Transavia, Rent-a-car en Sudtours, die voldeed aan onze behoeften. Mijn telefoon had het voorstel inmiddels voorgelegd aan mijn bankrekening en liet mij weten dat de reis binnen ons budget viel. Er was alleen nog een klein probleem, mijn vrouw had nog geen reisverzekering afgesloten, maar gelukkig bood haar verzekeringsapplicatie uitkomst.
Toekomstmuziek? Of juist niet? Doc Searls denkt van niet. Volgens hem gaan we een toekomst tegemoet waarin de klant eindelijk koning is. In dit aankomende tijdperk heeft de klant de beschikking en controle over al zijn data en bepaalt hij zelf welke partij iets met zijn data mag doen. Op basis van de intenties van de klant moeten bedrijven met elkaar de concurrentie aangaan om te kijken wie het beste de behoeften bevredigt.
Van Attentie-economie naar Intentie-economie
In maart 2006 bezocht Doc Searls de Emerging Technologies conferentie in San Diego. Searls had het Linux Journal toegezegd om een artikel te schrijven over het thema van het congres: “The Attention Economy”. Een economie waarin aandacht een schaars goed is. Een oogballeneconomie, waarin bedrijven middels reclame strijden om de aandacht van de consument. De econoom Herbert A. Simon legt deze economie als volgt uit:
“…in an information-rich world, the wealth of information means a dearth of something else: a scarcity of whatever it is that information consumes. What information consumes is rather obvious: it consumes the attention of its recipients. Hence a wealth of information creates a poverty of attention and a need to allocate that attention efficiently among the overabundance of information sources that might consume it.”
Terwijl Searls in het publiek zat, schoot echter de volgende gedachte door zijn hoofd: “Why build an economy around attention, when intention is where the money comes from?” Deze hersenkronkel resulteerde in een artikel met als pakkende kop “The Intention Economy”. Het duurde tenslotte 6 jaar alvorens hij in 2012 een boek publiceerde met dezelfde titel, waarin hij al zijn ideëen omtrent dit concept had uitgewerkt.
Als de klant koning is
Searls begint zijn introductiehoofdstuk als volgt:
“[…] Over the coming years, customers will be emancipated from systems built to control them. They will become free and independent actors in the marketplace, equipped to tell vendors what they want, how they want it, where, and when – even how much they’d like to pay – outside of any vendor’s system of custom control. Customers will be able to form and break relationships with vendors, on customers’ own terms, and not just on the take-it-or-leave it terms that have been pro forma since industry won the industrial revolution.”
Het baanbrekende idee van Searls is dat we een economie tegemoet gaan, die gedreven wordt door de intenties van consumenten. We gaan van een massaindustrie, die gedomineerd wordt door verkopers, naar een economie waarin verkopers moeten reageren op de “aankoopsignalen” van hun (potentiële) klanten. De controle komt dus te liggen in de handen van de aankopende partij. Niet langer zijn consumenten een soort van koopvee, dat gewillig luistert naar de grillen van de verkopers. De klant is eindelijk koning. Hij bepaalt zelf wie wel of niet mag reageren op zijn intenties en welke partij uiteindelijk deze behoefte mag vervullen.
Businessguru John Hagel en co-auteur van het boek “The Power of Pull” is vol lof over het boek van Searls:
“[…] a graphic demonstration of the shift from push to pull that is disrupting our business world (not to mention all of our other institutions). […] It’s a fundamentally different mindset. It turns much of what we know about business on its head.”
De wereld wordt op zijn kop gezet. Een wereld waarin klanten koning zijn, vereist een compleet nieuwe mindset om in de intentie-economie zaken te kunnen doen. Bedrijven en instituten kunnen hun borst dus nat maken. Customer Relationship Management (CRM) verandert in Vendor Relationship Management (VRM), met alle gevolgen van dien.
Facebook’s Want en Twitter’s intentiehashtag
In een interview met Marshall Kirkpatrick voor de website ReadWriteWeb liet Facebook CEO Mark Zuckerberg weten dat de privégegevens van haar gebruikers de kern is waaromheen Facebook is gebouwd: “[Privacy] is the vector around which Facebook operates.” Twee jaar later, in 2010, liet Zuckerberg zich in een interview met TechCrunch oprichter Michael Arrington ontvallen dat privacy “dood” is: “People have really gotten comfortable not only sharing more information and different kinds, but more openly and with more people. That social norm is just something that has evolved over time.” Het leverde Zuckerberg destijds veel commentaar op.
In het artikel “What Facebook Knows” beschrijft Tom Simonite dat Facebook boven op een gouden berg aan data zit. Volgens Simonite moet Facebook alleen nog een manier vinden om alle mogelijke inzichten, die ze kunnen verkrijgen uit deze overvloed aan data, te verkopen:
“One potential use of Facebook’s data storehouse would be to sell insights mined from it. Such information could be the basis for any kind of business. Assuming Facebook can do this without upsetting users and regulators, it could be lucrative.”
Deze boodschap is niet tegen dovemansoren gericht. Eind juni 2012 vond ontwikkelaar Tom Waddington in de Facebook Javascript SDK een aantal coderegels die verwezen naar een nieuwe functionaliteit binnen het Facebook platform. Naast de welbekende “Like” button wees de code uit dat in de toekomst een nieuwe button “Want” in het leven zou worden geroepen. Met deze button kunnen gebruikers kenbaar maken of ze een product of dienst graag willen aanschaffen. Het is een button die een aankoopsignaal oftewel de intentie van de consument weerspiegelt. De “Want” button is een duidelijk aanwijzing van Facebook, dat ze zich op het pad van de “intentie-economie” begeven.
Ook de gebruikers van Twitter denken na over hoe ze hun intenties duidelijk kunnen maken. Het idee bestaat om een hashtag in het leven te roepen die voorzien is van een vraagteken in plaats van de hekje-toets. Bijvoorbeeld “?huurauto” of “?vlucht” moet de intentie van de gebruiker weergeven, waarop bedrijven op hun buurt op kunnen reageren.
Conclusie
Door expliciet de intentie weer te geven, toont het individu zijn interesse en wordt hiermee toestemming verleend aan verkopers om hen te contacteren. De consument eigent zich zo veel meer handelingsvermogen toe en neemt de lead in het proces van intentie naar transactie. Dit is de helige graal voor marketeers. Niet langer hoeven verkopende partijen te gissen naar wat een klant nu eigenlijk wil. Duidelijk intentiesignalen voorkomen ruis op de lijn.
In het artikel “The Age of Context” verkondigde ik het volgende:
“Het is mijn stellige overtuiging dat technologie ons in de toekomst gaat helpen. We worden weer meester van de technologie in plaats van andersom. Dit kan alleen gerealiseerd worden over de rug van context. Dat de technologie weet welke informatie relevant voor ons is en deze op het juiste moment aan ons presenteert.”
Menselijke intenties vormen de basis voor meer humane algoritmes, die onze digitale samenleving doorkleven. De intenties van individuen vormen voor een wezenlijk onderdeel van de context waardoor technologie ons kan helpen. En dit heeft niet alleen een transactie tot doel, maar ook het leveren van contextuele infomatie, door middel van apps als Google Now en SAGA. Het draait hierbij om Right Time Experiences. Ervaringen die zelf-regulerend zijn en zich aanpassen aan veranderingen in de context van de gebruikers. De beste Right Time Experiences laten de technologie verdwijnen en worden onderdeel van de context, waarin het individu zich begeeft.
Bronnen
- Battelle, John, “On Small, Intimate Data”, 2012, https://battellemedia.com/archives/2012/05/on-small-intimate-data.php
- Bloem, Jaap, Menno van Doorn, Sander Duivestein Thomas van Manen en Erik van Ommeren, “Helderheid creëren met Big Data”, 2012, https://blog.vint.sogeti.com/?p=4559
- Brandeis, Louis D. en Samuel D. Warren, “The Right to Privacy”, 1890, https://groups.csail.mit.edu/mac/classes/6.805/articles/privacy/Privacy_brand_warr2.html
- Brynjolfsson, Erik en Andrew McAfee, “Race Against the Machine – How the Digital Revolution is Accelerating Innovation, Driving Productivity, and Irreversibly Transforming Employment and the Economy”, Digital Frontier Press, 2012
- Carfi, Christopher, “A Question of Intent”, 2012, https://www.socialcustomer.com/2012/07/a-question-of-intent.html
- Duivestein, Sander, “The Age of Context”, 2012, https://www.frankwatching.com/archive/2012/08/04/the-age-of-context-komt-eraan/
- Hagel, John, “The Rise of Vendor Relationship Management”, 2012, https://edgeperspectives.typepad.com/edge_perspectives/2012/06/the-rise-of-vendor-relationship-management.html
- Kirckpatrick, Marshall, “Facebook’s Zuckerberg Says The Age of Privacy is Over”, 2010, https://www.readwriteweb.com/archives/facebooks_zuckerberg_says_the_age_of_privacy_is_ov.php
- Kirckpatrick, Marshall, “Mark Zuckerberg on Data Portability: An Interview”, 2008, https://www.readwriteweb.com/archives/mark_zuckerberg_on_data_portab.php
- Searls, Doc, “The Intention Economy”, Linux Journal, 2006, https://www.linuxjournal.com/node/1000035
- Searls, Doc, “The Intention Economy – When Customers Take Charge”, Harvard Business Review Press, 2012
- Searls, Doc, “The Customer as a God: The Future of Shopping”, The Wallstreet Journal, 2012, https://online.wsj.com/article/SB10000872396390444873204577535352521092154.html
- Simonite, Tom, “What Facebook knows”, 2012, https://www.technologyreview.com/featured-story/428150/what-facebook-knows/