Gamification: Jerry Seinfelds methode voor succes

Jerry Seinfeld is een van de succesvolste comedians aller tijden en bovendien schrijver en co-producer van de prijswinnende tv-serie Seinfeld. Op de piek van zijn succes verdiende hij 267 miljoen dollar in één jaar (en dat is geen typfout). Maar nog indrukwekkender is zijn discipline om consistent, jaar na jaar, show na show op hoog niveau te presteren.

Hoe hij dat flikt? Volgens software-developer Brad Isaac is Seinfeld de bedenker van de ‘Don’t Break the Chain-methode’; een gegamificeerde manier om jezelf te motiveren je doelen te halen. Lees hier wat die methode inhoudt en hoe jij hem kunt inzetten om met ijzeren discipline je doelen te bereiken.

Don’t Break the Chain!

Volgens de overdracht van Brad Isaac vertelde Seinfeld hem op een avond dat er maar één manier is om een succesvol comedian te worden: écht goede grappen verzinnen. Daarna zei hij dat er maar één manier is om écht goede grappen te verzinnen: elke dag schrijven. Maar daar is een ijzeren discipline voor nodig. Om zichzelf zover te krijgen (ook als hij niet gemotiveerd is), heeft Seinfeld een simpele maar effectieve methode bedacht. Aan een muur die hij dagelijks ziet, hangt een grote jaarkalender met daarop een overzicht van alle dagen van het jaar. Naast de kalender hangt een rode marker. Elke dag dat Seinfeld zijn schrijfdoel (één grap bedenken) volbrengt, mag hij met de marker een rode X door die dag zetten. Na een paar dagen ontstaat er een ketting van kruizen. Een ketting die elke dag een stukje verder groeit. Een ketting die automatisch leidt naar succes. Het enige wat Seinfeld moet doen, is ervoor zorgen dat hij de ketting niet verbreekt.

Elk doel vereist discipline om het te halen

Dat deze methode werkt, daarvan is Seinfeld het levende bewijs. Waaróm het werkt, leg ik in de volgende alinea’s uit. Maar ik schets eerst even waarom het vaak zo ontzettend moeilijk is om op eigen kracht je doelen te halen.

Aan het einddoel ligt het meestal niet. Aan je motivatie waarschijnlijk ook niet. Wat er misgaat, is dat de meeste van ons de moeilijkheid van gedisciplineerd werken onderschatten. We besteden aandacht aan alle aspecten van het halen van ons doel, behalve aan onszelf. En vaak zijn wij de zwakste schakel. Daarom hebben topsporters ook een coach nodig en artiesten een manager (hoe gedreven ze ook zijn). En daarom leg ik je nu uit wat het effect van ‘Don’t Break The Chain’ is op je brein. En dat het je kans op slagen vele malen vergroot, simpelweg omdat de game-mechanieken in deze methode je wilskracht en motivatie aanzwengelen.

Game-mechaniek 1: levels

Als jij jezelf een doel stelt, kan het goed zijn dat je een aarzeling voelt om te beginnen. Misschien weet je niet zeker of het gaat lukken? Of twijfel je over de beste aanpak? Games hebben vaak ook complexe einddoelen en legio tools en opties. Om te voorkomen dat spelers meteen afhaken als ze de game starten (een groot doel en veel opties schrikken af), bouwen game-designers levels in. Ofwel: ze hakken een groot doel in kleine, makkelijk haalbare subdoelen.

Het eerste level is super easy, waardoor de speler gemotiveerd is om te starten. Iedereen haalt dit level, waardoor vertrouwen ontstaat om aan level 2 te beginnen. Level 2 is iets moeilijker, maar de speler is bereid harder zijn best te doen en minder snel op te geven. Hij heeft dat eerste level gehaald. Hij zal dat tweede ook halen. Zo haalt hij level na level het einddoel.

Terug naar jou. Stel, je wil nieuwe teksten schrijven voor je website. Het is een flinke klus, dus je hebt er drie dagen voor vrijgemaakt en dan moet het af zijn. De kans is echter groot dat je er tegenop gaat zien, het uitstelt, eerst je mail gaat checken, en dat andere dingen opeens belangrijker zijn. Je raakt gefrustreerd, vindt jezelf een slappeling. Maar kom op: in drie dagen een website schrijven is hard core! Elke dag een uurtje schrijven daarentegen… dat haal je makkelijk, toch? Met de Don’t Break the Chain-methode mag je bovendien na dat uur een kruisje zetten als beloning. Check! Dat voelt goed! En het geeft je zin en vertrouwen om ook de volgende dag dat kruisje te scoren.

Game-mechaniek 2: progressiebalk

In elke populaire game kan een speler zijn vooruitgang zien. De reden waarom games dit inzicht in progressie geven, is omdat het spelers motiveert om door te spelen. Onze hersenen zijn geprogrammeerd op vooruitgang. We willen dingen afmaken, we willen leren, we willen beter worden.

Een game laat ons direct het resultaat van onze inspanningen zien en beloont progressie: je haalt een level, je punten stijgen, et cetera. Als we beloond worden, maken onze hersenen een beetje dopamine aan. Dit geeft een fijn gevoel. We willen dit gevoel opnieuw ervaren en daarom gaan we door.

Bij Don’t Break the Chain is de ketting die ontstaat in feite één grote progressiebalk. Elk kruisje is een beloning voor je inzet en je ziet direct resultaat: je ketting groeit. Als je een flink eind onderweg bent, wordt het steeds moeilijker om de ketting te doorbreken. Je hersenen raken gewend aan dat fijne gevoel van beloning en willen het opnieuw krijgen, net zoals bij een verslaving. Dat motiveert jou om door te gaan. Voor meer informatie over het verband tussen dopamine en het beloningssysteem van de hersenen verwijs ik naar Brainmatters en de Hersenstichting. 

Als we beloond worden, maken onze hersenen een beetje dopamine aan. Dit geeft een fijn gevoel. We willen dit gevoel opnieuw ervaren en daarom gaan we door.

Game-mechaniek 3: tijd

Misschien vraag jij je af waarom het kruisjes zetten in Don’t Break the Chain per se op een kalender moet gebeuren. Hier komt de game-mechaniek ‘tijd’ om de hoek kijken. Een vierkant vakje is een vierkant vakje. Een vierkant vakje met een datum erin, heeft een tijdslimiet van 24 uur. Na 24 uur is het vakje niet meer beschikbaar om een kruis in te zetten. In games levert het mechaniek ‘tijd’ extra spanning en spelplezier op. Je hartslag verhoogt als je een level binnen een bepaalde tijd moet uitspelen. En met het verhogen van je hartslag, verhoogt ook de zuurstoftoevoer naar je hersenen en word je scherper en alerter.

In de Don’t Break the Chain-methode dwingen de ‘levels van 24 uur’ je om je taak binnen die tijd te verrichten. Ik heb zelf ervaren dat ik door omstandigheden pas laat in de avond aan mijn Chain-doel kon beginnen. Als gevolg daarvan, met het oog op de klok, raakte ik extreem gefocust waardoor ik vóór middernacht mijn doel had afgerond. Een ander voordeel van het mechaniek tijd is dat het je dwingt tot een dagelijkse routine. Je zult merken dat het hierdoor steeds makkelijker wordt om je Chain-doel te halen én dat je steeds beter en sneller wordt. Al na een paar weken wordt je Chain-doel onderdeel van je dagelijkse routine, net zoals tandenpoetsen dat is.

Don’t Break the Chain-kalender downloaden

De Don’t Break the Chain-kalender is in verschillende vormen, maten en ontwerpen te downloaden op internet. Analoog, bijvoorbeeld via Writers Store of Claritymaps, maar er is ook een app (deze gebruik ik persoonlijk graag). Is het jouw doel om elke dag te schrijven, dan raad ik een afgeleide en meer uitgebreide vorm van Don’t Break The Chain aan met de naam 750words. Op deze site kun je een gratis account aanmaken en elke dag 750 woorden schrijven. Verschillende game-mechanieken en een actieve internationale community van beginnend schrijvers, helpen en motiveren jou en elkaar om je schrijfdoel te halen. Veel succes!