Verdieping

Oei, moeders op Facebook

0

Vorige weekend werden we op Facebook overspoeld met foto’s van ontbijtjes op bed en zelfgeknutselde frutsels. Moederdag zal niemand ontgaan zijn. Facebook is het podium van ons privédomein, dus natuurlijk figureren onze kinderen er. Maar moederschap kan gevaarlijk ontsporen op Facebook. En daar wil ik het toch maar eens over hebben.

Het schijnt dat foto’s van baby’s hetzelfde effect hebben als foto’s van katten: onwillekeurig ga je er vertederd van glimlachen. Zelfs Oost-Duitse kogelstootsters, Franse obers en doorgewinterde huurmoordenaars ontdooien bij het zien van een slapende zuigeling of eerste grimasje. Plaatjes van kroost op Facebook dragen dus welbeschouwd bij aan wereldvrede, maar er zijn grenzen.

Eenkennigheidsfase

Verliefde mensen en nieuwe ouders kennen vaak nog maar één gespreksonderwerp. Van vrienden, dus ook van Facebookvrienden, tolereer je een poosje dat het alleen nog maar gaat over hoe lief het eruit ziet en welke schattige dingen het allemaal doet. Echter, na enige tijd moeten ook zomermode, hypotheekrenteaftrek en Louis van Gaal weer besproken kunnen worden. Wanneer zo’n eenkennigheidsfase niet eindig is, wordt ontvrienden steeds aantrekkelijker.

Je hebt moeders die hun eigen profielfoto vervangen door een foto van hun kind. Toegegeven, moederschap kan een behoorlijke aanslag op je uiterlijk zijn. Maar jezelf neerzetten met speen en vlechtjes doet blijvende infantilisering vrezen. Voor wallen, piekhaar en onderkin heb je andere oplossingen; ik noem Photoshop en botox.

Baby op Facebook

“Uncool”

Mijn moeder zit niet op Facebook. Gelukkig maar, want je-moeder-op-Facebook is verschrikkelijk, zo hoor ik. De meeste moeders blinken niet uit in coolheid: ze wandelen met de hond, ze drinken een glaasje wijn bij open haard en ze passen op de kleinkinderen. Moeders op Facebook posten daar dan over: elke week een foto van de hond, de open haard en hun kleinkind. Altijd met nagenoeg dezelfde jubeltekst.

ASchaamtectieve moeders op Facebook zijn nog erger. Iedere post van één van mijn collega’s wordt steevast als eerste door zijn moeder geliket. In de kroeg, op een dancefestival of tijdens een bedrijfsuitje: een foto krijgt per ommegaande een dikke duim van mams. Tot deze collega onlangs een schuine mop deelde. Zijn moeder begreep de clou niet en vroeg in de comments om uitleg. Dat was het moment om zijn Facebook-account op te zeggen. Hij heeft zijn heil elders gezocht.

Bedreiging

Dat is nu precies waar ik het over wil hebben. Niet Google+ of Tumblr zijn een gevaar voor Facebook. Moeders vormen een serieuze bedreiging voor het voortbestaan van dit platform. Als wij – ja, ook ik ben moeder – ons met onze verstikkende moederliefde, wallen en uncoole bezigheden niet een beetje beheersen, is het zo afgelopen. En dan kun je met helemaal niemand meer je gekleide moederdag-asbak delen.

Désirée Battjes verwondert zich elke week op Frankwatching.com over online etiquette. Of juist het gebrek er aan. Want Facebook mag dit jaar dan tien jaar bestaan, weten wij allemaal inmiddels hoe het hoort op social media? Hoe heurt het eigenlijk in het virtuele? Tijd voor een online etiquette, met een flinke korrel zout. Vind jij er ook wat van? Kom maar op met die mening, daar wordt het internet alleen maar beter van. 

Afbeelding intro door Andre van Iterson.