Meer energie, tijd en motivatie? Start met asynchroon werken

De toekomst van werk is asynchroon werken. Als je het mij vraagt, is de hele discussie rondom werk te oppervlakkig. Waarom hebben we het zoveel over remote of hybride werken als de locatie enkel een middel en geen doel op zich is? Asynchroon kunnen werken, pakt de oorzaak bij de wortel aan.

Wat betekent asynchroon werken?

De meeste mensen kennen synchroon werken wel: ergens tegelijkertijd zijn om te werken. Dat dit niet altijd even handig is, snap ik maar al te goed. Soms is het ook bittere noodzaak. Het aantrekken van steunkousen wordt nu eenmaal wat lastiger wanneer zowel de hulpvrager als de hulpverlener er niet is.

Asynchroon werken betekent dat je werk loskoppelt van tijd (of locatie). In het optimale geval betekent dit ook dat je tijd loskoppelt van inkomen en dit mogelijk maakt in de processen in je organisatie. For the record: asynchroon werken sluit synchroon werken niet uit. Het gaat erom dat we de professional vrij laten om zelf te bepalen waar, wanneer, met wie, hoe en hoelang het werk gedaan kan worden. Dus nee, we klokken ook niet meer. Weg met de 8-urige werkdag als norm.

Als je het werk asynchroon organiseert, dan zorgt je er ook voor dat mensen te aller tijden bij documenten kunnen. Geen mapjes meer op een eigen harde schijf, maar in de cloud opgeslagen in documenten die anderen in kunnen zien en bewerken. Geen ge-mail van bestanden meer. Als je hier meer over wil lezen, lees dan het boek van Martijn Aslander, Ons werk is stuk (affiliate).

Het verleden loslaten

Asynchroon werken gaat dus in de basis om de professional optimaal te faciliteren. Dat doen we op basis van vertrouwen (en niet wantrouwen). Daardoor maakt coercive control (beperkende, wantrouwende vorm van aansturing) plaats voor enabling control (faciliterende organisatiestructuren op basis van vertrouwen). Dat klinkt misschien makkelijk, maar er zitten nog wel wat hardnekkige overtuigingen onder onze manier van werken.

Zo hanteren we vaak nog de fundamenten van het scientific management. Frederick Taylor, de bedenker ervan, had als uitgangspunt dat mensen geen intrinsieke motivatie kenden (en dus geprikkeld dienden te worden), niet te vertrouwen waren en dat al het werk meetbaar en controleerbaar moet zijn. Dat was wellicht voor een fabriekssetting in 1911 het geval. Vandaag de dag hebben we 1) veel beter opgeleide professionals en 2) ziet ons werk er heel anders uit. De toekomst van werk is dus vooral het loslaten van het verleden.

Het verleden dat geënt is op de 5-daagse werkweek en de 8-urige werkdag (want drie shifts van acht uur maakte een 24-uurs bezetting mogelijk). Maar wie zegt dat mensen zo lang effectief kunnen werken, dag in dag uit? En ontnemen we daarmee niet de noodzakelijk zeggenschap over de tijd, energie en het werk van mensen? Bovendien past het niet bij ons circadiaans ritme: een duur woord voor dagritme. Het is niet voor niets dat ‘4 uur Cup-a-Soup’ ooit het daglicht zag. Je lichaam (en geest) geven al ruim voor die tijd aan dat het eigenlijk wel gedaan is. Stop dan, ga bijtijds naar huis (of naar beneden) en pak die rust in plaats van het maskeren van je geestelijke of fysieke vermoeidheid.

De beste werkinspanning is de inspanning die je ook morgen weer kan leveren, waarin je 100% hersteld bent van de vorige inspanning. Taylor noemde dit een good days work.

Het weekendeffect

Je hoeft niet te snakken naar het weekend of te verlangen naar een vakantie. Wist je namelijk dat er zoiets bestaat als het weekendeffect? Mensen geven aan door de week heen te weinig aan hun fysieke en psychologische basisbehoefte te kunnen voldoen: van slaap tot genegenheid en van sporten tot vrienden bezoeken. Die behoeftes kunnen ze in het weekend wel voldoen. Mensen geven dan aan gezonder en gelukkiger te zijn en meer energie te hebben.

Hoe groter het verschil tussen week en weekend, hoe groter het weekendeffect is. Dat wil je natuurlijk dempen. Met de wetenschap dat die 8-urige werkdag vrij stoffig is en de 5-daagse werkweek een relikwie uit het verre verleden is, kan dit ook makkelijk. Dat tonen de diverse pilots op basis van de 4-daagse werkweek ook aan.

Zet de eerste stap en start met asynchroon werken

Ga voor de effectievere werkweek. Als je het mij vraagt: 4 dagen van bij benadering 4 tot 6 uur. Dat is ideaal. Optimaal? Dat zou met de huidige maatstaven 4 dagen van ca. 8 uur zijn. Nou, kijk daarom is de toekomst van werk asynchroon en daar hoef je niet op te wachten. Dat kan vandaag beginnen. Stop met werken als een fabrieksarbeider van 100 jaar geleden, zet de eerste stap.

Knik je nu enthousiast ja of spring je op je bed van enthousiasme? Heel goed. Vanaf nu stop je met verplichte aanwezigheid, ook bij vergaderingen. Voer je een vergadervrije dag, dagen of misschien zelfs weken in. Wees zuinig op je eigen tijd (en energie), maar ook op die van je collega. Tijd is de enige valuta die we maar één keer kunnen uitgeven (en niet meer terug kunnen verdienen). Er zijn zo veel werkzaamheden die weinig waarde toevoegen, maar wel tijd en energie kosten. Daar mogen we dus wel wat zuiniger op zijn.

And last but not least. Merk je dat je indut? Neem niet die zoute, cholesterol verhoogde kopje soep, maar stop lekker en geef je lichaam en geest de rust waar het om schreeuwt! Het zal je op den duur dankbaar zijn (en het thuisfront ook). Om af te sluiten met een welbekende zin uit een Cup-a-Soup reclame: nu-even-niet!