Authenticiteit 2.0

Wie ben ik? Hoe sta ik in de wereld? Hoe reageer ik op de keuzes die mijn levenspad kruisen? Wat inspireert mij? Waar krijg ik energie van? Waarvoor ben ik hier op aard? Dit soort vragen krijgen in het onderwijs te weinig aandacht, te weinig ruimte. Nog steeds wordt het onderwijs eenzijdig georganiseerd rondom maatschappelijke principes en protocollen van een vorige generatie, van na de industriële revolutie.

Op scholen zou creativiteit dezelfde status moeten hebben als lezen, schrijven en spreken stelt Sir Ken Robinson in zijn TED-talk; “Do schools kill creativity?” Een aanrader voor iedereen die inspiratie zoekt voor het onderwijs. Hij maakt korte metten met de machinaties van het onderwijs, met de standaardisaties die geen plek laten voor de ontwikkeling van individuele talenten.

Maar klopt de basis van zijn verhaal wel? Draait het onderwijs creativiteit wel de nek om? Is het stimuleren van creativiteit eigenlijk wel de heilige graal die veel goeroes als Sir Ken Robinson, Richard Florida, Charles Leadbeater ons voorhouden?

Creativiteit is geen op zich zelf staande eigenschap die aan of uit gezet kan worden. Creativiteit wordt gevoed door passie. Inderdaad is er in het onderwijs weinig ruimte voor studenten om hun passie te volgen, om hun eigen ‘IK’, hun authentieke “IK” te vinden. De titel had dus beter kunnen zijn: “Do schools kill authenticity?” Het antwoord op die vraag luidt: Yes!

Tears for Fears schreef er ooit een liedje over, MAD WORLD, melancholisch vertolkt door Michael Andrews. Als ik dat liedje hoor zie ik altijd de door facilitaire regels opgelegde saaie grijze klaslokalen voor me waar ik als docent moet staan inspireren. Ga er maar aan staan!

MAD WORLD
Sit and listen, sit and listen
Went to school and I was very nervous
No one knew me, no one knew me
Hello teacher tell me what’s my lesson
Look right through me, look right through me

Enlarge your World

Je moet een doel nastreven, een focus hebben in je leven. En dat doel moet uit jezelf komen, het moet niet worden opgelegd. Je moet je kunnen meten met jezelf, niet met anderen.

Daarom laat ik studenten in de communicatiepropedeuse dan ook in de eerste lessen kennismaken met wereldmerken die zich vooral met anderen meten in plaats van met zichzelf. En ik laat ze de tegenstrijdigheid tussen het imago en de identiteit van sommige merken ervaren. De studenten moeten dan wereldmerken analyseren, het ‘DNA’ van organisaties naar boven halen. Dan krijgen ze de opdracht om hun identiteit, hun eigen ‘IK’, te ontrafelen en zichzelf daarna als merk te presenteren aan de buitenwereld.

Voor het ontrafelen van hun eigen ‘IK’, gebruiken de studenten één van de vele persoonlijkheidstest op het web. In de meeste persoonlijkheidstests moet je punten toe te kennen aan situatieschetsen of dilemma’s. Hierbij wordt meestal de naoorlogse puntentelling gehanteerd waarmee we allemaal zijn opgegroeid. 1 is in- en intriest, 10 is uitzonderlijk. Een beladen systeem, sequentieel, categorisch van opzet, passend bij de industriële revolutie, appelerend aan de linker hersenhelft. De uitslagen van dit soort tests zijn ook altijd privé, dat past bij een gesloten mentaliteit van behoud van kennis, iets dat jarenlang hoogtij heeft gevierd.

Ik verwijs studenten echter naar www.personaldna.com. Dit is een persoonlijkheidstest van een andere orde. Het is een knaller die studenten de ogen opent.

De test is een beetje een black-box – er worden vragen gesteld als “Als je uitgaat, plan je dat van tevoren, of verzin je op het laatste moment wat je gaat doen?”. Het beantwoorden van de vragen gaat veel intuïtiever dan de andere tests. De vraagstelling en de interface appelleert veel meer aan de rechterhersenhelft. Keuzes die gemaakt moeten worden, zijn niet gerelateerd aan harde cijfers. Je krijgt de vrijheid om lekkere sliders te schuiven, emmers te legen, vrij positie in te nemen in kwadranten.

De vragen zijn niet altijd makkelijk om te beantwoorden, zeker niet als je de test voor iemand anders invult. Dit is een van de aardigste mogelijkheden van de test, Psych-Me Psych-You. Wanneer je de test zelf hebt ingevuld, kun je anderen vragen de test voor jou in te vullen. Je krijgt dan een genuanceerder beeld van jezelf. En het is natuurlijk aardig om te zien hoe goed anderen jou (denken te) kennen. Misschien moet ik het beeld van mezelf eens gaan bijstellen als anderen een match van 66% hebben ten opzichte van mijn eigen resultaten. Een kwestie van imago en identiteit op een lijn brengen. Mocht je me goed kennen, vul de test dan hier voor me in!

Uiteraard kun je – in goed web 2.0 gebruik – de einduitslag publiceren als je dat zelf wilt. De html-codes kun je zo in je eigen blog plakken. Een leuke kleurige DNA banner geeft dan precies aan hoe extravert je bent.
www.personaldna.com gebruik ik nu op verschillende manieren in het onderwijs; als startpunt voor een persoonlijk multimediaal manifest en als feedbackinstrument in projecten. Aan het begin van het project neemt ieder projectlid zijn eigen test af. Aan het eind van het project vullen de andere projectleden de test in voor jou. 360 graden feedback dus.

Met het invullen van www.personaldna.com leer je natuurlijk niet even je authentieke IK te vinden. Het levert wel een constructieve bijdrage. De uitkomsten zijn opbouwend en herkenbaar. Mijn vrouw begon in ieder geval te stralen toen haar (terecht) het label ‘freewheeling artist’ werd opgeplakt.

Guido Crolla is docent MultiMedia aan de Informatica en Communicatie Academie van de HAN (Hogeschool Arnhem en Nijmegen).