Neem je leesbril mee naar je arts!

In Amerika is sinds deze week een discussie gaande over het online beoordelen van artsen. Het gaat niet over het online beoordelen op zichzelf. Deze websites waarvan RateMDs.com een voorbeeld is, bestaan al jaren. Waar het om gaat is dat patiënten bij een arts een contract moeten ondertekenen waarin staat dat zij deze arts niet online zullen beoordelen.

De verzekeringsmaatschappij Medical Justice met als motto Relentlessly Protecting Physicians From Frivolous Lawsuits biedt artsen de mogelijkheid om zich te verzekeren tegen slechte beoordelingen door patiënten op internet. De kosten voor zo’n verzekering varieren van $625 tot $1800 afhankelijk van het specialisme. CEO Segal verklaart de noodzaak voor zo’n verzekering als volgt:

“In most circumstances in America, saying or publishing something that’s untrue and defamatory about someone else can be resolved by the filing of a libel or slander lawsuit in civil court,” said Segal. “But when a defamatory message about a doctor is spread to thousands or millions of people with the click of the mouse, physicians are generally left with no recourse.”

Zowel voor een arts als voor de patiënt is het goed om zo’n contract te ondertekenen. Het is goed voor een arts omdat:

The second reason is that technology has led to an increase in healthcare specific blogs and doctor review Web sites, such as RateMDs.com, Dr.Score.com and others. At the same time, recent case law has held that Web sites are only a vehicle for user-generated content and are thus not responsible themselves for the content. That means that physicians cannot sue a Web site that publishes false and defamatory content about them, the way that a physician could sue a newspaper or broadcast station. But if a contract is in place beforehand, the physician can use it to force a Web site to take the offending material down.

De patiënt krijgt op deze manier goede zorg:

Segal points out that a contract serves the interests of physicians, who want to give good patient care; and patients, who want to receive it.

De reacties vanuit de blogosphere zijn voor het merendeel negatief. Een lezer stelt dat een medicus een normaal bedrijf is en dat hij of zij zich ook zo moet gedragen. Als hij slechte service levert dan is een online vernedering je terechte straf. In de ‘echte’ wereld zijn genoeg voorbeelden van slechte recenties in niet-functionerende apparaten. Bekende voorbeelden zijn de ontploffende Dell computer en het Kryptonite slot dat met een balpen open te krijgen is. Ook sommige artsen zijn negatief over deze verzekering. Het gaat dan met name over de boodschap die een arts overdraagt als een patiënt het contract moet ondertekenen. Arts Vijal Goel stelt dat

While there are problems with current rating systems, the message such a contract sends to new patients, in my mind, is much worse. It comes across as defensive and uncaring– whereas asking for feedback on how they could improve their practice would serve the same purpose and significantly reduce the true complaints that make it out to the web.

Zoals zo vaak is de gedachte dat de slechte artsen veel te vrezen hebben, terwijl de goede artsen profiteren. Maar wat we in ieder geval kunnen vaststellen is dat de relatie tussen arts en patiënt verandert. De consument/ patiënt komt steeds centraler te staan. Of zoals Bob Cowfield stelt :

New models are being developed to allow patient/consumers to rate, report and compare the quality and cost of health care services. As these services become more widely adopted and used by consumers, traditional health care delivery system models and the perceptions of health care professionals are being challenged

In deze situatie gaat de reputatie van artsen een steeds belangrijke rol spelen. Online beoordelingen gaan hier een belangrijke rol in spelen. Dit hoeft geen slechte zaak te zijn. Onderzoek laat namelijk zien dat beoordelingen door bezoekers de verkoop stimuleert. Ook zal reputatiemanagement tot een onderdeel van het artsenvak gaan behoren.

Ook in Nederland is er deze week een discussie over het ondertekenen van een contract door patiënten. Het gaat hierbij echter niet om het online beoordelen van artsen. Zo ver zijn we in Nederland nog niet, alhoewel de ideeën er wel zijn. Arts in opleiding Jan Robben gooit in de Volkskrant de knuppel in het hoenderhok. Hij stelt dat patiënten vóór een behandeling een contract moeten ondertekenen.

Ziekenhuizen zouden patiënten bij de inschrijfbalie een formulier moeten laten ondertekenen waarin staat dat ze hun behandelaar niet zullen aanklagen. Juristen horen in de rechtszaal en niet het ziekenhuis en voor artsen geldt het omgekeerde.

Zijn gedachte hierachter is dat dit de defensieve geneeskunde een halt zou toeroepen. De angst voor een aanklacht zou op deze manier wegvallen. Alleen geneeskundige overwegingen gaan dan een rol spelen bij het eventueel starten van een behandeling. Ik ben benieuwd wat hij zou vinden van het anoniem op internet beoordelen van artsen.

Na het lezen van al deze ontwikkelingen is mijn advies aan consumenten/ patiënten om toch vooral de kleine lettertjes te lezen.

Dit artikel verscheen ook op Medblog.nl.