Dagelijks bloggen, hoe doe je dat?

In het voorjaar van 2009 begon ik mijn blog ‘De Glazenwasser‘ over klantgericht werken. Maar zoals dat gaat met goede plannen: na een paar leuke artikelen bleef het liggen en deed ik er maanden weinig meer mee. Een maand geleden had ik op een regenachtige zondagmiddag inspiratie en besloot ik weer een artikel te schrijven. Dat was leuk!

Ik merkte dat ik door het schrijven m’n gedachten scherper kreeg. De blog werkte als een puntenslijper voor m’n gedachten. Bovendien kreeg ik veel nieuwe inspiratie en energie van het schrijven. Toen besloot ik mezelf een doel te stellen: vanaf nu ga ik elke dag een artikel posten! Maar zou ik dat ook waar kunnen maken?

Vol goede moed ging ik aan de slag. De eerste dagen had ik nog wat verhalen uit het verleden, maar al snel raakten die uitgeput. Wat nu? Toen merkte ik dat het schrijven van een blog is als het graven van een kuiltje in het strand: het ontstane gat vult zichzelf razendsnel. Zodra ik ideeën had opgeschreven kwam er in m’n hoofd als vanzelf ruimte voor nieuwe inspiratie en vulden de ideeën zich als vanzelf aan. Op dat moment begon ik ook met het bijhouden van een notitiebriefje op m’n telefoon. Alle losse eindjes en halve ideeën die ik onderweg kreeg begon ik op te schrijven. Zo kreeg ik een bron van onderwerpen waar ik altijd op terug kon vallen.

Toch waren er vaak dagen zonder inspiratie. Het werd acht uur in de avond, het werd negen uur… nog steeds had ik geen idee waarover ik moest schrijven. De oplossing was dan steeds heel eenvoudig: niet wachten op de inspiratie, maar gewoon gaan schrijven. Zodra ik m’n laptop pakte en een lege pagina opende, kwamen de eerste ideeën als bij toverslag en was ik meestal binnen een half uurtje klaar. Tot m’n eigen verbazing ontstonden zo vaak de beste artikelen.

Ik was daarbij niet streng voor mezelf: ik had de doelstelling om elke dag een post te maken, maar de kwaliteit was minder belangrijk. Artikelen hoefden niet perfect te zijn, als ze maar wel echt ‘van mij’ waren, als ze maar een persoonlijk idee of visie verwoorden. Het hoefde niet uitgebreid, hoe korter hoe beter. Toch zijn er tot nu toe zelden artikelen geweest waar ik echt ontevreden over ben. Natuurlijk kan het altijd beter, natuurlijk is er kwaliteitsverschil. Maar omdat ik de lat niet te hoog leg, werkt het streven naar kwaliteit niet verlammend. Kwaliteit is een nevenprodukt van het schrijven en ontstaat vaak als vanzelf, zolang ik me er maar niet teveel op focus.

Een prangende vraag was: heb ik wel genoeg tijd om te bloggen. Het verrassende antwoord is: ja! Ik blijk elke dag zo’n 16 uur de tijd te hebben, dat is de tijd die ik niet slaap. Als je iets leuk en belangrijk vindt, dan lukt het vrijwel altijd om binnen die 16 uren zo’n 30 minuten vrij te maken om te bloggen. Daarbij geldt een belangrijke regel: tijd héb je niet, tijd máák je zelf. Door keuzes te maken, door prioriteiten te stellen. Mijn blog heeft prioriteit.

Ik ben nu een maand aan de slag en heb ik die tijd niet één dag verzaakt. Of ik dat ook in de toekomst elke dag kan volhouden is natuurlijk de vraag. Wellicht ga ik mezelf in de toekomst ook af en toe een dagje vrij gunnen. Ik vind het in elk geval geweldig dat het een maand lang is gelukt. Blijkbaar werkt het volgende recept: leg de lat niet te hoog, maar ga de uitdaging met jezelf aan om elke dag wat te schrijven. Mijn conclusie is dan ook: gras groeit niet harder door er aan te trekken, een blog wel!