Goodbye Privacy: Ars Electronica 2007

Alle lezingen, tentoonstellingen, workshops, animatie films en voorstellingen zitten er inmiddels alweer ruim een week op, Ars Electronica 2007 was een interessante mengeling van kunst, electronica en boeiende mensen. Het jaarlijks terugkerende festival vond wederom plaats in Linz en droeg dit jaar het thema ‘Goodbye Privacy’. Waar, in de woorden van de festivalorganisatie zelf, het spanningsveld werd gezocht tussen vrijwillige digitale transparantie en het onvrijwillig afstand doen van privacy.

In een week tijd hebben we op Ars Electronica 2007 natuurlijk ongelooflijk veel mooie, interessante en leuke dingen gezien en meegemaakt, helaas ook teveel om hier allemaal te beschrijven, maar voor wie meer wil lezen is er een blog die we ter plaatse hebben bijgehouden. Voor nu hou ik het bij enkele van mijn persoonlijke hoogtepunten van de week.

Goodbye Privacy Symposium
De eerste drie dagen waren voornamelijk gewijd aan het Goodbye Privacy Symposium waar CEO’s van internetbedrijven, kunstenaars en theoretici elkaar ontmoetten. De co-founder van Linked-In, Konstantin Guericke, hield een praatje over het nieuwe netwerk voor mobiele telefonie Jaxtr waarvan hij nu CEO is. Jakob Lodwick, de co-founder van Vimeo, hield een betoog over de vergankelijkheid van roem en waarom juist kleine netwerken beter zijn als je op zoek bent naar inspiratie of video’s uit jouw interessegebied. Dit laatste punt was niet zo opvallend als je bedenkt dat Vimeo, hoewel eerder opgericht, qua gebruikersaantallen nog altijd in het niet valt bij YouTube. Het verhaal van Helen Nissenbaum over Contextual Integrity (pdf) maakte de meeste indruk, meer dan andere sprekers wist ze uit te leggen waarom we in verschillende situaties verschillend reageren op het verlies van privacy, en wat de consequenties daarvan kunnen zijn.

Second City
Speciaal voor Ars Electronica was de Marienstrasse voor deze week omgetoverd tot Second City, een portaal tussen realiteit en kunstmatigheid. Daaruit voortvloeiend was er een hoop te doen rondom het thema Second Life, voor mij persoonlijk niet zo interessant omdat ik weinig met dit fenomeen heb. Wel erg indrukwekkend vond ik Augmented Sculpture van Pablo Valbuena, zie de video hieronder.

[vimeo]https://www.vimeo.com/clip:314391[/vimeo]

Wat ik niet uit heb kunnen proberen omdat de machine al kapot was toen we er langs kwamen, maar wat wel de moeite waard is hier even te noemen is Dr. Whippy. Een machine die een hoeveelheid soft ijs levert afhankelijk van hoe ongelukkig of gestresst de gebruiker klinkt. Hoezo zouden apparaten niet in staat zijn je te helpen in emotioneel zware tijden?

Uiteraard was er ook op Ars plaats voor iets wat te maken had met klimaatverandering. Voor de mensen die het na de film van Al Gore nog steeds niet geloven dat er iets aan de hand is, was er de mogelijkheid om te bellen met een smeltende gletsjer in Oostenrijk. Hoe dit precies in zijn werk ging zie je hieronder.

[vimeo]https://www.vimeo.com/clip:316902[/vimeo]

Ars Electronica Animatie Festival
De meest noemenswaardige Prix winnaar (de Ars Electronica prijs voor cyber arts) was voor mij de korte animatiefilm Ark, compleet gemaakt uit schaalmodellen van plastic en rietjes met een indrukwekkend eindresultaat. De trailer is hier te bekijken.Geen winnaar van een Prix maar wel korte film die zeker aandacht verdiend was Adjustment van de Engelse animatie student Ian McKinnon, die in zijn geheel hier valt te bewonderen. Een korte film met stopmotion, flipbooks en animaties waarin zijn relatie wordt geschetst.

Exposities
Eigenlijk had ik er nog wel een paar uur rond kunnen lopen, Phantasm van Takahiro Matsuo voelde aan alsof je door een fantasie heen loopt en ik werd er voor heel even gewoon helemaal meisje van. Lopen tussen vlinders van licht die reageren op een bal van rood licht gecombineerd met een dromerig muziekje die slechts verdween als je de bal afschermde met je handen, aan mij was het wel besteed.

[vimeo]https://www.vimeo.com/clip:316868[/vimeo]

Een installatie waar ook het kind in mij werd aangeroepen was Conservation of Intimacy van Bernie Lubell, een grote ruimte waar enkele houten stellages stonden. Wat ze precies deden was niet direct duidelijk, en het was dan ook de bedoeling om dit uit te vinden door ondervinding. De hele ruimte gaf een beetje het gevoel alsof je in de werkplaats stond van een professor uit een kinderboek waar alle apparaten even fantasievol zijn.In Se Mi Sei Vicino (If You Are Close To Me) van de half Italiaanse, half Nederlandse Sonia Cillari dient het menselijk lichaam als interface en installatie, en zijn bezoekers performers. Er staat een vrouw in het midden van een vloer, rondom haar liggen sensoren en wanneer de bezoekers de vrouw aanraken zetten ze een animatie van algoritmische organismen in gang op schermen op de achtergrond.

Videoverslagen
En tot slot, we hebben tijdens de week in Linz dagelijks een videoverslag van onze belevenissen bijgehouden op onze blog, hieronder dag 3 van Ars Electronica.

[vimeo]https://www.vimeo.com/clip:302112[/vimeo]