Het MT is als een mislukte BBQ: veel vlammen, weinig afstemming

Afgelopen zomer had ik een barbecue. Zo’n gezellige, zomerse bedoening die begint met optimisme en eindigt met iemand die de saté verkeerd om op de grill legt. We hadden het netjes verdeeld: de een zou de vleesvoorraad regelen, de ander salades, iemand anders drank, en ik, naïef als altijd, zou het geheel ‘coördineren’.

In mijn hoofd zag ik het al helemaal voor me: teamwork, samenspel, efficiëntie. Een geoliede machine van vrienden die samen een culinair meesterwerk zouden neerzetten. In de praktijk bleek het meer een aflevering van Wie doet wat en waarom doet niemand iets met elkaar?

De man die het vlees zou halen, had blijkbaar besloten dat kipfilet een belediging is voor zijn mannelijkheid en kwam trots aanzetten met drie kilo entrecote. De salade-verantwoordelijke had zich laten inspireren door Pinterest en had iets gemaakt met quinoa, granaatappelpitjes en wat ze zelf “textuur” noemde. En de drankcoördinator? Die kwam een uur te laat met speciaalbieren met etiketten die eruitzagen alsof ze in een kelder in Antwerpen waren gedrukt.

Iedereen had zich uitgesloofd. Echt waar. Alleen… niemand had het met elkaar afgestemd.

Het resultaat: een barbecue vol passie, inzet en prachtige individuele prestaties, maar geen enkel samenhangend geheel. We hadden vlees zonder bijpassende saus, salades die niet bij het vlees pasten, en bier dat bij de eerste slok al voelde alsof je een dennenboom likte.

De stemming bleef gelukkig goed, want ja, vrienden. Maar terwijl ik daar stond te kijken naar de chaos op tafel (vijf borden, zes meningen en nul afstemming) dacht ik: dit is dus precies hoe veel managementteams werken.

Management à la barbecue

In elk MT vind je ze:

• De vleesliefhebber die alles op het vuur gooit
• De saladespecialist die met liefde eindeloos sleutelt aan details die niemand proeft
• De drankverzamelaar die het proces wel gezellig wil houden

Allemaal goedbedoelende individuen die hun eigen stukje perfect willen doen maar zonder te beseffen dat het gezamenlijke doel ondertussen aanbrandt.

Iedereen werkt keihard. Daar ligt het niet aan. De directeur sales sleept targets binnen, de HR-manager bouwt aan cultuur, de operationeel directeur wil vooral structuur. Alleen praat niemand over hoe die individuele successen samen één gerecht moeten vormen.

In plaats daarvan draait het om wie de mooiste tang vasthoudt, wie het langst bij de barbecue mag staan en wie de rook het beste kan ontwijken. Het MT-overleg wordt een soort culinaire competitie: iedereen presenteert trots zijn eigen gerecht, maar niemand proeft bij elkaar.

De illusie van samenwerking

Vraag een MT-lid of het team goed samenwerkt, en negen van de tien keer krijg je een volmondig “ja hoor!”. Want ze zitten immers elke week bij elkaar, toch? Dat is hetzelfde als zeggen dat mijn barbecue geslaagd was omdat we allemaal in dezelfde tuin stonden.

Echte samenwerking betekent dat je je eigen recept even parkeert om te kijken wat de ander in de pan heeft. Dat je niet alleen je eigen saus proeft, maar ook even checkt of het bij het hoofdgerecht past.

Maar dat vraagt iets ongemakkelijks: loslaten van je eigen smaak. En daar wringt het. Want elk MT-lid heeft z’n eigen stokpaardje. De één wil groei, de ander structuur, weer een ander harmonie. En als het niet op z’n bord ligt, eet hij gewoon niet mee.

Zo ontstaan managementteams vol individuen die zwoegen aan hun eigen vlammetje, terwijl niemand doorheeft dat het vuur onder de organisatie langzaam uitdooft.

De menukaart van ego’s

Wat het extra lastig maakt, is dat iedereen oprecht denkt dat hij het beste met de organisatie voorheeft. De CFO die de uitgaven strak wil houden, de marketingdirecteur die vindt dat alles “wat meer mag bruisen”, de IT’er die zweert bij data.

Allemaal waar. Maar als de een bezig is met de marges en de ander met het merkgevoel, zonder dat ze elkaar even aankijken, dan krijg je dus een menukaart waar sushi, stoofpot en suikerspin tegelijk op staan. En dan maar verbaasd zijn dat er in geen enkel team iemand is die precies weet wat hij moet bestellen van de menukaart.

Even afstemmen, chef

Wat ik leerde van die barbecue: afstemming is geen luxe. Het is de saus die alles verbindt.
Niemand hoeft zijn specialiteit op te geven, maar je moet wél even checken wat de rest doet voordat je begint te grillen.

In een MT betekent dat: niet wachten tot het volgende kwartaaloverleg, maar continu kortsluiten. Elkaar scherp houden, bijsturen, proeven. Elkaar vragen: “Hoe past dit in ons gezamenlijke menu?”
Want zonder die afstemming blijft elk succes een solistisch hoogstandje. En een team vol solisten is nog altijd geen orkest, hoe virtuoos ze individueel ook spelen.

Dubbele agenda

Niets anders dan in elk ander team toch? Nou, wel degelijk. In zijn boek Het High Impact MT (affiliate) geeft schrijver Steven van den Heuvel de belangrijkste uitdaging in het bovenstaande dilemma: het gaat niet alleen om de afstemming binnen het MT, maar ook die met het eigen team. En dat is waar hij in zijn rol als consultant en verandercoach het vaak fout ziet gaan. Het vraagt nogal wat om de richting van het eigen team in lijn te brengen met de richting van de organisatie als geheel. Zeker als de agenda van een ander MT-lid jouw agenda doorkruist. Dan eindig je zomaar met een bavette van de Green egg waar je je vingers bij aflikt, maar wel uitgeserveerd in een tuin met vegetariërs.

In zijn boek presenteert Van den Heuvel eerst een aantal voorbeelden vanuit zijn eigen praktijk, met vragen voor de lezers om aan de hand van die situaties te reflecteren op de eigen praktijk. Om vervolgens het recept te geven (pijlers) voor een goed functionerend MT: Relaties, Richting en Ritme.

Goede Relaties tussen de MT leden zijn volgens Van den Heuvel een voorwaarde om uiteindelijk overeenstemming te kunnen bereiken over de exacte Richting. Om uiteindelijk met de derde pijler (Ritme) structuur te geven aan het borgen van alle voornemens. Niet alleen in actie, maar vooral over de voortgang en de continu onderlinge afstemming van de dagelijkse praktijk nu eenmaal met zich meebrengt.

Daarmee is Het High Impact MT (affiliate) een waardevolle spiegel voor managers die zelf ook ergens weer een teamlid zijn in een ander laag van de organisatie en daarin de uitdagingen van hun eigen dubbele pet herkennen.

Ben je nieuwsgierig naar dit boek? Je bestelt het eenvoudig via Managementboek.nl (affiliate). 

Home < Het MT is als een mislukte BBQ: veel vlammen, weinig afstemming