Inspiratie

De ‘Goed Genoeg’ revolutie

0

Wired wijdde er afgelopen maand een groot artikel aan, aan de Revolutie van het ‘Goed Genoeg’. Want dat die bezig is, dat is duidelijk en dat die ontwikkeling ook niet iets is van vandaag op morgen blijkt onder andere uit het feit dat ik hier al in april 2007, ook geïnspireerd door Wired, schreef over ‘digital snacking‘. Waarmee ik de term ‘revolutie’ overigens meteen onderuithaal, want als iets al jaren bezig is dan is het strikt genomen natuurlijk een ‘evolutie’. En toch noemt Wired het een revolutie, maar waarom?

Terug in de tijd

Voor het antwoord op die vraag moeten we terug in de tijd en we beginnen in 2001. In dat jaar leerden Jonathan Kaplan en Ariel Braunstein (Pure Digital Technologies) in de praktijk een harde les, die hen duidelijk maakte dat veel camera-gebruikers inleveren op kwaliteit helemaal niet erg vinden als ze er maar iets anders voor in de plaats krijgen: Een goedkoop, makkelijk te hanteren en overal mee naar toe te nemen (video)camera.

Al met al leidde dat ertoe dat ze in 2007 de Flip Ultra op de markt brachten. Een daverend succes vanaf zijn lancering en een mooi voorbeeld van ‘Goed Genoeg’ technologie en van ‘digital snacking’ en volgens Wired ook één van de redenen van het succes van YouTube.

Het MP3- effect

Het bekendste ‘Goed Genoeg’-voorbeeld MP3 gaat nog verder terug in de tijd gaat nog verder terug in de tijd, want het stamt al uit beginjaren ’90. Inmiddels is de opmars van MP3 is zover gevorderd dat de nogal slechte geluidskwaliteit ervan nog maar weinig mensen opvalt laat staan dwarszit.

MP3 mag dan nooit het favoriete format van audiofielen worden, die zweren nog steeds bij vinyl (ik kan me daar iets bij voorstellen want ik draai ook nog steeds lp’s) maar uit onderzoek van de Stanford Universiteit blijkt dat steeds meer studenten het ‘dunne, ijle en gecomprimeerde’ geluid van MP3 prefereren boven dat van andere audio-formats.

IPod kunst

Wired noemt dat het ‘MP3- effect’ maar vertelt er meteen bij dat dat MP3-effect in alle bedrijfstakken en ook in niet-commerciële organisaties kan en zal gaan optreden. Bijvoorbeeld in het Amerikaanse leger dat steeds vaker gebruik maakt van onbemande vliegtuigjes als de Predator of in de zorgsector waar Kaiser Permanente experimenteert met het concept van de mini-kliniek. Uit dat experiment blijkt dat aan 80% van de patiëntenbehoeften in die mini-kliniek voldaan kon worden.

Die 80% zie je trouwens vaker terug in de Goed Genoeg-diensten en producten en dat is een variant op het aloude Pareto-principe ofwel de 80/20 regel: 80% van de waarde voor de gebruiker/klant wordt gegenereerd door 20% van de investeringen. Met andere woorden, je kunt veel weglaten en vereenvoudigen aan een product of dienst en toch je klanten tevreden stellen als het overgebleven product of dienst maar goed genoeg is. En zo zijn we weer bij de revolutie aanbeland.

De echte revolutie

knoppen-delen-met-anderenWant wat het succes van MP3 en het MP3-effect laten zien is dat we kwaliteit blijkbaar anders zijn gaan definiëren en dat is de echte revolutie waar Wired op doelt. Onze opvatting van kwaliteit is veranderd en heeft zich aangepast aan de tijd waarin we leven. En zo stond audio-kwaliteit vroeger voor ‘hifi, ‘high end’ en kostbaar en is kwaliteit vandaag de dag ‘hier en nu beschikbaar en toegankelijk, online opgeslagen, makkelijk mee te nemen, eenvoudig te bedienen, relatief goedkoop en te delen met anderen’.

Voor veel bedrijven en organisaties is dat nog iets waar ze aan moeten wennen, die denken nog in de oude termen van kwaliteit en zijn (onaangenaam) verrast door het feit dat ‘Goed Genoeg’ steeds vaker ook goed genoeg is. Een waarschuwing aan deze bedrijven en organisaties zoals Clay Shirky (zie ook boekrecensie Here comes everyone) hem vorig jaar al gaf, lijkt dan ook op zijn plaats. Maar toch moedig ik bedrijven eerder aan dan dat ik ze waarschuw want, al zegt Wired dat niet met zoveel woorden, deze revolutie biedt natuurlijk kansen en ik denk nu eenmaal liever in kansen dan in bedreigingen, zelfs als het over revoluties gaat.

Deze blogpost verschijnt ook op fackeldeyfinds.