Onvindbare online inbreukmakers, wat kun je doen?

Soms loop je als rechthebbende op tegen rookgordijnen. Een ander gebruikt ongevraagd jouw intellectuele eigendom op internet, maar je kan niet achterhalen wie de schuldige is. Zo is niet meer zichtbaar wie de ‘echte’ domeinnaamhouder is, als de registrar de domeinnaam op zijn eigen naam zet. Wat kan je als rechthebbende doen bij onvindbare online inbreukmakers en wat kan/moet je als registrar doen?

Op ‘whois’/’wie is wie’-websites’ (voorbeeld van zo’n ‘wie is wie-website’ hier) kun je zien op wiens naam en adres een domeinnaam geregistreerd staat (de domeinnaamhouder/’domeinnaameigenaar’). Ook kun je er op zien wie die domeinnaam namens die domeinnaamhouder heeft geregistreerd, de zogeheten registrar.

Wat is een registrar?

Een registrar is een bedrijf dat zich bezighoudt met domeinnaamregistraties voor anderen. Maar met die whois-informatie ben je er vaak nog niet. Sommige registrars zetten namelijk op verzoek van hun klant de domeinnaam op naam van de registrar, in plaats van op naam van de klant. Sommige website-exploitanten willen immers niet dat hun adres voor iedereen te zien is, anderen willen helemaal anoniem blijven.

Wie de ‘echte’ domeinnaamhouder is, is niet meer zichtbaar als de registrar de domeinnaam op zijn eigen naam zet. Wat kan je als rechthebbende doen en wat kan/moet je als registrar doen?

Nee, een registrar kan geen website wijzigen

Eerder dit jaar speelde zo’n kwestie bij rechtbank Amsterdam. Iemand had op de site commonsensetv.nl een filmpje en stills van het huwelijk van Grapperhaus gepost, zonder iets aan de fotograaf/filmer te vragen. Het was een duidelijk geval van inbreuk auteursrecht. Filmpje verwijderen en schadevergoeding, dat wilde de fotograaf.

Commonsensetv had de mail met de sommatie wel ontvangen, want ook de sommatie kwam op haar site te staan. Een antwoord bleef echter uit. De fotograaf schreef dus Hostnet maar aan als formele domeinnaamhouder. Hostnet gaf aan dat ze de website niet kon wijzigen omdat de site niet bij haar gehost werd, Hostnet was slechts registrar.

Hostnet gaf aan dat ze dus alleen de klacht aan de klant door kon geven. Hostnet was verder zo aardig om even in de DNS de naam van de sitehoster op te zoeken (Singlehop LLC).

Fotograaf: formele domeinnaamhouder aansprakelijk bij inbreuk

De fotograaf bleef echter van mening dat Hostnet iets te verwijten viel. Volgens hem is Hostnet gaan optreden als domeinnaamhouder. Dat betekent volgens de fotograaf dat Hostnet als domeinnaamhouder verantwoordelijk en daarmee aansprakelijk is voor de website gekoppeld aan het domein.

In correspondentie aan Hostnet zegt de fotograaf “Dat jullie kennelijk het beheer van de website hebben uitbesteed aan een andere partij (SingleHop LLC) is de verantwoordelijkheid van Hostnet B.V”

Wie doet wat?

Uit het vonnis kan ik niet opmaken dat Hostnet de beheerder/exploitant zou zijn, alleen die gaat immers over de vraag wie zijn website host. Hostnet wordt wel omschreven als registrar. De registrar is in beginsel niets meer dan dat: een tussenpersoon, ook al biedt die een ‘anonimiseringsservice’.

Degene die de site exploiteert (er geld aan verdient) heeft de keuze waar hij zijn bestanden onderbrengt, wie zijn domeinnaam registreert, op wiens naam die domeinnaam staat. De exploitant is de feitelijke beheerder van de website, ook al huurt hij wellicht een externe webdesigner/webdeveloper in die op zijn verzoek iets plaatst of weghaalt. Alle genoemden behalve de beheerder/exploitant hoeven in beginsel niets met elkaar te maken te hebben.

Wat kan/moet de registrar doen bij inbreuk?

Hoe dan ook, de fotograaf sleurde Hostnet voor de rechter. Je moet toch iemand aanspreken, nietwaar? En dan is het aardig om te zien hoe de rechter zoiets aanpakt. Een ‘anonimiserende’ registrar is niet automatisch aansprakelijk alleen omdat hij formeel de domeinnaamhouder is.

Die registrar kan maar een paar dingen doen. Hij kan de klacht doorgeven aan de klant (gedaan). Hij kan de naam/adres/woonplaats (‘NAW’) van de klant aan de fotograaf doorgeven (gedaan na dagvaarding).

Derde en laatste mogelijkheid: de domeinnaam loskoppelen van de website. Loskoppeling was niet gevraagd, maar kon ook niet meer omdat de klant snel naar een concurrent van Hostnet was gegaan – in India.

Welke van de drie mogelijkheden Hostnet had moeten gebruiken, was niet meer relevant volgens de rechter. De fotograaf had immers gesommeerd om het filmpje te verwijderen. En dat kon Hostnet niet. Hostnet had de klacht en de NAW doorgegeven, en ontkoppelen gaat niet meer als de klant naar een ander is. Hostnet had dus niets fout gedaan, en hoefde dus ook geen schadevergoeding te betalen.

Wat kun je met deze informatie doen voor je onderneming?

Welke tips hou je hieraan over?

Als je rechthebbende bent: wed op meerdere paarden. Schrijf zowel domeinnaamhouder als sitehoster aan, met het verzoek om de klacht door te geven aan de exploitant, het verzoek om de NAW van de exploitant aan je door te geven, en het verzoek om niet langer diensten te verlenen aan de exploitant (met andere woorden: de site op zwart en niet meer vindbaar via de domeinnaam).

Als je registrar bent: klacht doorgeven met het verzoek om het af te handelen, en de service opschorten als dat niet gebeurt. NAW kan gevoelig liggen en is ook niet meer terug te draaien. Voordat de rechter een NAW-vordering toewijst, moet de eiser dan ook heel wat stellen en bewijzen.