Bloggers: een bijzondere soort

Vandaag waren Frankwatching, Nalden.net en Science palooza.nl te gast bij ANP Pers Support. Op uitnodiging van de directeur en de marketeer waren 8 bloggers naar Rijswijk afgereisd om met hen te praten over vragen als: hoe komen bloggers aan nieuws en informatie? Hoe willen ze aangesproken worden? ‘Hoe komen we in contact met bloggers’ is een steeds vaker gestelde vraag door klanten van ANP Pers Support. Wat kan ANP daarin betekenen? Er bleek wederom een kloof tussen het ‘nieuwe’ en het ‘oude’ denken, zoals Sander Duivestein (@duivestein, o.a. auteur voor Frankwatching) het mooi omschreef.

ANP Pers Support is niet hetzelfde als de ‘nieuwsdienst’ ANP; ANP Pers Support screent nieuws en distribueert effectief en objectief persberichten aan haar database van journalisten en redacties, dit doen ze voor allerlei soorten klanten. Bloggers zijn tussen deze nieuwsgaarders altijd een beetje vreemde eend in de bijt. Ze brengen nieuws, maar vooral ook meningen, achtergrondinformatie, ideeën. Zelfs binnen een blog heb je nog te maken met specialistische bloggers – of bloggers op bepaalde gebieden. Maar hoe komen zij aan hun informatie?

Een eigen netwerk, contacten, congressen – en internet vooral, zo bleek. Behalve Science palooza.nl, die vaak wetenschappelijke tijdschriften als bron gebruikt, geeft elke blogger aan (bijna) geen traditionele media (tv, radio print) te gebruiken. De één gebruikt RSS-feeds en zoekopdrachten in en buiten Twitter op specifieke zoekwoorden, de ander wordt zelf benaderd door mensen die iets weten of aanbieden. Ieder heeft zo zijn eigen bronnen. Dat moet raar zijn voor een nieuwsdienst als het ANP, die als stelregel heeft dat er minimaal 2 of 3 bronnen een bericht moeten bevestigen. Wedervraag was dan ook: hoe zorg je dat dat wat je schrijft, juist is?

Ha, de hamvraag. Is niet juist de grap van blogs dat zij vooral meningen, achtergronden, verslagen, eigen interpretaties geven van de bronnen die geraadpleegd zijn, gecombineerd met de kennis en ervaring die de blogger zelf al heeft? Een blog pretendeert helemaal niet journalistiek correct te zijn, en als er een fout zit in een artikel dan wordt dat gecorrigeerd of aangevuld door de lezers in de reacties. En zo wordt een artikel steeds rijker en waardevoller. Er komt een dialoog op gang.

Over de vraag hoe een blogger aangesproken wil worden, waren de meningen verdeeld. Iedereen was het er wel over eens dat het geen zin heeft naar iedereen dezelfde persberichten te sturen – de mailboxen lopen vaak zo vol dat persberichten zonder te lezen verwijderd worden. Het is te arbeidsintensief om alle persberichten door te werken op wat er mogelijk relevant zou zijn voor de eigen blog. Bovendien hebben blogs vaak meerdere auteurs die niet die persberichten krijgen en het zou een dagtaak zijn om de berichten aan de juiste personen door te sturen. Maar hoe verstuur je de persberichten dan wel? Willen de bloggers die persberichten wel ontvangen? Twijfel aan tafel. Categoriseren biedt geen soelaas; de categorieën van ANP zijn te algemeen en bloggers te eigenwijs – die bepalen zelf wel wat ze interessant vinden en willen niet in een vakje gestopt worden.

Alle bloggers waren het er wel over eens dat het verdiepen in de blogger en ‘zijn wereld’ bijna een voorwaarde is om met die blogger een band op te bouwen. Stop met het ‘oude’ denken. Denk in pull in plaats van push; denk sociaal; denk tweerichtingsverkeer; denk relatieopbouw. Alle kenmerken van het sociale internet. Door je als bedrijf te verdiepen in enkele (top)bloggers -hun tweets te volgen, hun artikelen, waar ze nog meer actief zijn- kun je een band met een blogger opbouwen en snap je meer van die persoon en wat hem interesseert, en hoe hij zich ontwikkelt. En kun je gerichter je boodschappen met hem delen. Hoewel hij nog altijd zelf besluit of hij er over gaat schrijven.

Kort werd er aandacht gegeven aan de commerciële kant. Als er artikelen door bloggers gemaakt worden, hoe weet je dan dat er geen commercieel belang achter zit? Tja, dat weet je nooit. Maar de sterke sociale online controle helpt wel. En tenslotte weet je van de ‘traditionele’ media ook niet wat hun belangen verder nog zijn.

Met de conclusie dat wij als blogger persberichten niet nodig hebben en erg geholpen zouden zijn met goed beeldmateriaal (altijd lastig) liepen we nog een rondje over de ANP redactie. Altijd leuk.

N.B. Waar ik in dit stuk verwijs naar de blogger als ‘hij’, kan dat natuurlijk net zo goed een ‘zij’ zijn – alles in het belang van de leesbaarheid :-).