Beste Rutte, er bestaat niet meer zoiets als een stille meerderheid

Column – Het is 1969. Presidentskandidaat namens de Republikeinen Richard Nixon zegt de inmiddels beroemd geworden zin: ”And so tonight, – to you, the great silent majority of my fellow Americans- , I ask for your support.” Nixon doelt op de zwijgende meerderheid die niets van zich heeft laten horen, niet protesteert tegen Vietnam, geen hash, geen flower power. Nixon biedt zich aan, om namens hen te spreken. Nixon biedt zijn stem aan in ruil voor al die stemmen van de stille kiezers. Of hij namens hen het woord mag doen. Een maand later werd hij ingezworen als 37e president van de Verenigde Staten.

Het is 2016. In een interview met De Telegraaf (27 aug) spreekt Mark Rutte in aanloop naar de volgende verkiezingen over de stille meerderheid. “Er is een stille, optimistische meerderheid die de kracht van Nederland ziet en die niet wil dat in de politiek en op tv alle aandacht alleen maar uitgaat naar dat pessimisme van Wilders. Mensen weten ook dat we leveren als het gaat om essentiële zaken als het land veilig houden, internationaal op de kaart zetten en de economie. Mensen weten dat ik, en de VVD, dat kan. Ik heb hele sterke ideeën over wat er moet gebeuren met ons land. Daar wil ik met Nederland over in gesprek.”

Die stille meerderheid

Daar gaat het mij om, om die stille meerderheid. Zou Rutte het met opzet hebben over de ‘stille’ meerderheid, en niet de ‘zwijgende’?

Zwijgende meerderheid is een anachronisme geworden. Er is geen zwijgende meerderheid meer. Een burger heeft geen politicus meer nodig om namens hem te spreken, een burger spreekt zelf. Vroeger zat de zwijgende meerderheid in de kroeg of in de huiskamer. Daar werd het hoogste woord gevoerd, daar werd gevloekt en getierd, daar werden de Turkse gastarbeiders onder de burgerlijke loep genomen, daar werd het tientje van Lieftinck (bezuiniging, vlak na de 2e wereldoorlog) of het kwartje (benzine-accijns) van Kok zorgvuldig gefileerd, maar het bleef binnen de muren van de huiskamer of de beslotenheid van de kroeg.

Een platform zonder grenzen

Tijden zijn veranderd, gelukkig. Heeft een boze burger wat te klagen of wat te vinden, dan laat hij een natte scheet of een ronkende boer en plaatst deze ergens op het internet. Of het nu over zwarte Piet gaat of Erdogan, Danny Blind of Yuri van Gelder, alles vindt onmiddellijk zijn weg naar een platform zonder grenzen, een wereldkroeg met een gelagkamer waarvan de akoestiek beter is dan die van het Concertgebouw.

Er is geen enkele redactie, er is geen filter. Een ingezonden brief met redelijke argumenten heeft veel meer moeite om zijn weg naar het publiek van een krant te vinden dan een graatloze mening.

Heeft een boze burger wat te klagen of wat te vinden, dan laat hij een natte scheet of een ronkende boer en plaatst deze ergens op het internet.

Sterker nog, het is omgedraaid. De morrende en mokkende meerderheid kneedt het programma van de opportunistische politicus. Deze politicus struint de stinkende grotten van Twitter af en bepaalt op basis van wat hij daar het meest hoort zijn beleid. Letterlijk de grootste en dikwijls ook gemene deler. In hetzelfde interview met De Telegraaf zegt Rutte het: “Geert Wilders is dronken van de peilingen.” En veel politici zullen wel degelijk de trending topics in de smiezen houden.

Hoor ik omlaag? Dan gaan ze omlaag!

Wil de meerderheid van het twitterende volk uit de EU? Dan nemen we de Nexit op in ons programma. Sterker nog, je kunt het principe van de directe macht bij het volk ook opnemen in je partijprogramma. Je stelt domweg voor om een bindend referendum in te gaan voeren. Wat wilt u, de huren omhoog of omlaag? Hoor ik omlaag? Dan gaan ze omlaag!

“Ik wil de stem van de stille meerderheid zijn”, zegt Rutte aan het einde in het genoemde interview. Hoe weet hij nu wat die zwijgende meerderheid vindt? Juist ja, doordat de zwijgers tegenwoordig spreken met hun vingers. Ik zal uw mening met mijn stem vertolken als u mij uw stem geeft. De dubbele betekenis van het woord ‘stem’. Give me your vote, I’ll be your voice.

Nixon had misschien nog recht van spreken, Rutte moet begrijpen dat er geen sprake meer is van een stille meerderheid.