Moving into the age of Real-time

Met het aanbreken van het informatietijdperk heeft het begrip ‘snelheid’ definitief haar glans verloren. In een wereld die alsmaar complexer wordt doordat alles en iedereen met elkaar verbonden wordt, heeft snelheid geen betekenis meer. Dankzij tools als Twitter, Qik (live video broadcasting), Facebook en Friendfeed worden context en tijd weer met elkaar verbonden. We komen terecht in het digitale ‘real-time’ tijdperk.

Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan.

Fragment uit het gedicht Herrinering aan Holland, Hendrik Marsman, 1936

Een snelle rivier van informatie

Stellen we de stroom van informatie voor als de rivier van Marsman, dan kunnen we het woordje traag inmiddels vervangen door super snel. Of beter nog ‘real-time’. Een mooier gedicht wordt het er zeker niet van, maar het komt wel heel dicht in de buurt bij de hedendaagse werkelijkheid. Dat internet heeft gezorgd voor een snellere wereld is geen eye-opener meer. Maar er is wel wat bijzonders aan de hand, want bovenop de versnelling die er was, wordt nu door een koppeling van systemen systemen en mensen en informatie de turbo aangezet als het gaat om de wijze waarop informatie verspreid wordt.

Van Speed naar Real-Time

Met het aanbreken van het informatietijdperk heeft het begrip ‘snelheid’ definitief haar glans verloren. In een wereld die alsmaar complexer wordt doordat alles en iedereen met elkaar verbonden wordt, heeft snelheid geen betekenis meer. Snelheid is vervangen door ‘real-time’.

In 1996 deed de filosoof Ivan Illich tijdens een conferentie in Amsterdam de volgende uitspraak: “We might already be beyond the age of speed by moving into the age of real-time. The move towards real-time is one way out of the world of speed.” Of zoals de Finse visionair Teemu Arina het zo mooi verwoord “We move from the mechanical age of speed into the digital age of real-time.”

We gaan van de ‘mechanical age of speed’ naar de ‘digital age of real-time’. Onze voorouders zeiden ook al dat ze het niet meer konden bijbenen, maar in het digitale tijdperk wordt snelheid ‘nu’, real-time dus.

No.	“objects”	Invention	Innovation	Elapsed Time
0	Steam Engine		1765	*
1	Smelting Furnace	1720	1840	120
2	Photography	1713	1796	83
3	Battery	1780	1859	79
4	Light bulb	1802	1873	71
5	Telephone	1820	1880	60
6	Radar	1887	1934	47
7	Telegraph	1793	1833	40
8	Magnetic Tape	1898	1937	39
9	Radio	1887	1922	35
10	Helicopter	1904	1936	32
11	Television	1907	1936	29
12	Locomotive	1803	1830	27
13	Gas Engine	1860	1886	26
14	Automobile	1861	1886	25
15	Xerography	1934	1950	16
16	transistor	1940	1950	10
17	Valve	1900	1910	10
18	Nuclear Reactor	1940	1950	10
19	Atomic Bomb	1940	1946	06
20	Polymers stereo-espec	1964	1967	03
21	Solar Battery	1960	1962	02
22	Microelectronics	1970	1972	02-1,5

Versnelling tussen 1713 en 1972

De Industriële Revolutie bracht een focus op snelheid met zich mee. Zo snel mogelijk een product ontwikkelen en dit vervolgens via een uitgekiend marketingplan met behulp van de bestaande massamedia door het consumentenkanaal heen duwen. Loskoppelen van context en tijd dus. Deze wijze van benadering heeft zich tot aan de eenentwintigste eeuw voortgezet. Nu we ons in het tijdperk van real-time gaan begeven, zien we dat er een andere rolverdeling tussen consumenten en producenten ontstaat. Dankzij tools als Twitter, Qik (live video broadcasting), Facebook en Friendfeed worden context en tijd weer met elkaar verbonden.

In een blogposting “How to Deal with the Real-Time Web: Navigating the River” vatte Forrester analist Jeremiah Owyang het als volgt samen:  “The social web is moving beyond just asynchonus relationships to real-time information passing.”

We kunnen supersnel inprikken in wat er dagelijks gebeurt dankzij deze tools. Daarbij vergeleken zijn de blogs die je via Google kan benaderen zo traag als stroop. Een tweede versnelling komt daar bovenop, en dat is de voorspellende kracht uit de datastroom, waarmee we naar de toekomst kunnen gaan kijken. Google Trends voorspelt de griepvirussen eerder dan de epidemiologen, omdat de zoekwoorden naar griep (per regio) bewezen hebben de werkelijke beweging aan te geven. Hetzelfde gebeurt nu met automobiel verkopen, huizen, retail en vakanties.

Op de vraag “Can Google help predicting the Economy?” luidt het antwoord dus ja.

Als de economie een glijvlucht naar beneden maakt, zoals we nu meemaken, zien we dan ook de hele wereld tegelijkertijd exact dezelfde beweging maken. We lopen zo synchroon, alsof we één groot superorganisme vormen dat reageert op een bepaald signaal.

De verklaring van deze collectieve paringsdans zou wel eens de koppeling van de wereldwijde informatiesystemen kunnen zijn, inclusief de real-time financiële data. Want dankzij de nieuwe accountingregels (IFRS) moet nu zeer actueel gerapporteerd worden, waar vroeger nog wat schokbrekers konden worden ingebouwd. De koppeling van informatiestromen, zowel van mens naar mens als van machine naar machine, leidt uiteindelijk tot een ‘global artificial intelligence’, het systeem zelf wordt intelligent en lijkt buiten onszelf autonoom te opereren. Wie daar angstdromen van krijgt, kunnen we die geruststellen: het is een vergezicht van Kevin Kelly die web 10.0 heet, en als we nu tellen dan komen we nog niet verder dan 2.0 of 3.0.

Blogosfeer wordt statussfeer

Steeds vaker verslaan real-time media als Twitter en Friendfeed de traditionele media met het als eerste naar buiten brengen van nieuws. Op 15 januari crashte een Amerikaanse Airbus 320 in de Hudson rivier in New York. De manier waarop het nieuws naar buiten kwam was opvallend. Niet de traditionele media slaagden er als eerste in om het nieuws naar buiten te brengen, maar een reddingswerker op een veerboot maakte met zijn iPhone een foto en plaatste deze via een tweet op Twitter.

Met een beetje geluk heeft de passant het movie-programmaatje Qik op zijn telefoon staan, en dan kan hij terwijl hij aan het filmen is live via internet de beelden uitzenden.

Inmiddels hebben initiatieven als FriendFeed en Twitter een grote schare aan volgelingen gekregen. De blogosfeer is vervangen door de statussfeer. Kleine statusberichten worden in hoge frequentie op het Internet gepubliceerd. Berichten van slechts 140 karakters houden ‘followers‘ voortdurend op de hoogte van hetgeen er in iemands omgeving gebeurt. Volgens Technorati is er een disruptieve trend waar te nemen. In november 2008 linkten nog meer dan 32.000 blogs naar Engadget. Nu zijn dit er nog maar 16.000, een bewijs dat informatie op internet versneld: van blog naar twitter, van gisteren naar vandaag.

Te veel hooibergen en te weinig naalden

Het gevaar bestaat dat u door de bomen het bos niet meer ziet. De overvloed aan informatie kan ervoor zorgen dat u letterlijk ziek raakt. ‘Continuous Partial Attention‘ noemt Linda Stone deze ziekte. Het belang van goede filters, patroonherkenning en keurmerken wordt in de nabije toekomst steeds belangrijker.

“Information overload is an opportunity for pattern recognition” – Marshall McLuhan

Business impact

Wat voor een betekenis heeft dit alles voor bedrijven? Het feit dat we ons steeds meer en meer in een real-time economie bevinden? De wijze waarop bedrijfsprocessen zijn ingericht wordt steeds belangrijker. Real-time moeten deze aangepast worden aan de snel veranderende omgeving. Bedrijfsprocessen moeten dus gekoppeld worden aan de databases van verleden, heden en toekomst. Daar vinden de conversaties namelijk plaats.

“The real-time feedback loop changes the conversation in important ways, by harnessing a group of minds that can inject themselves immediately and swarm around an idea or a debate and help move it to some hybrid consensus.”

NOOT: Bovenstaand stuk is voor een gedeelte afkomstig uit het nieuwe onderzoek Reboot van VINT. Meer weten over dit onderzoek? Stuur dan een mail naar vint (at) sogeti.nl. Hou ook het VINT Symposium 2009 Fast Forward in de gaten.